Recensie: About Time (DVD) RECENSIE

De mannen in de familie van Tim (Domhnall Gleeson) hebben een wel heel bijzondere gave in About Time: ze kunnen terug in de tijd, op een heel simpele manier nog wel. Onwerkelijk? Dat vindt Tim zelf ook, als hij het net na zijn 21e verjaardag te horen krijgt. Handig? Dat ook! Zeker voor een nogal onhandige jongen als hij. Zijn vader drukt hem op het hart er iets leuks mee te doen en Tim weet meteen dat het hem zal helpen om een vriendin te vinden. Na een enigszins mislukte zomer met de bloedmooie Charlotte (travel in time can’t make someone love you), vertrekt Tim dan ook naar Londen. Op zoek naar een toekomst… en een vriendinnetje. Als hij op een dag Mary (Rachel McAdams) ontmoet weet hij het meteen: zij is de ware. Maar omdat dat tijdreizen ook weleens gecompliceerd kan zijn, ontmoet hij haar op drie verschillende manieren tot ze eindelijk bij elkaar komen. Als dat eindelijk zo is gaat het heel snel. De love story is nogal moeilijk samen te vatten, maar ik kan je wel vertellen dat tijdreizen ook de nodige problemen met zich meebrengt. De prachtige boodschap is dan ook uiteindelijk dat je elke dag moet leven alsof je speciaal voor die dag terugkomt. Alsof het de laatste dag van je leven is.

Ik heb About Time twee keer gekeken – niet zozeer omdat ik hem zo bijzonder vond, maar omdat ik de eerste keer af en toe de draad kwijtraakte en niet zo goed een mening kon vormen. Niet zo’n heel goed teken, maar de tweede keer concludeerde ik dat ik de film toch wel heel erg mee vond vallen en zelfs best geslaagd vind: hij is romantisch, ontroerend en vooral in het begin ook wel geestig. Dat het allemaal nogal voorspelbaar is vergeef ik Richard Curtis (ook regisseur van o.a. Love Actually en Notting Hill) dan maar.

Maar, zoals je ook wel op kon merken uit de plot, gaat het allemaal wel erg snel. Als ze elkaar ontmoet hebben, wonen ze binnen een mum van tijd samen en kondigen ze hun huwelijk en eerste zwangerschap al aan. En dat terwijl ze er beide nog heel jong uitzien. Bovendien had ik juist vanwege die snelheid af en toe het idee dat er aan sommige dingen te weinig en aan sommige teveel aandacht werd besteed. Zo snap ik de toegevoegde waarde van Charlotte niet helemaal en is het soms ook een beetje vervelend als Tim wéér in de kast gaat staan om iets opnieuw te beleven. Het viel me nog mee dat hij niet zijn hele bruiloft wilde perfectioneren!

Hoewel de film naar mijn mening qua verhaal dus niet helemaal top is, is het wel een plaatje om te zien. De sfeer wordt goed overgebracht en er wordt geloofwaardig geacteerd door leuke personages. Ik zou About Time zeker niet in mijn top romantische komedies zetten, maar mocht je twee uur willen zwijmelen met een extra tintje fantasie, dan is het bepaald geen slechte keuze!

Wat vond jij van About Time?