Recensie: Gone Girl RECENSIE

Nick en Amy staan op het punt om hun vijfjarige jubileum te vieren. De avond van tevoren krijgt Nick echter zijn twijfels over het huwelijk. Hij bezoekt zijn tweelingzus om advies te vragen. Als hij de volgende ochtend terug naar huis keert, blijkt Amy plots van de aardbodem verdwenen te zijn. Hij schakelt direct de politie in, maar was dat wel zo verstandig? Alle aanwijzingen wijzen namelijk naar één persoon: Nick zelf. Langzaam maar zeker ontstaan er onder druk van de media en de pers scheurtjes in het door Nick geschetste beeld van een perfect huwelijk. Ondertussen krijg je een kijkje in de voorgeschiedenis van Nick en Amy, de standaard liefde tussen twee jongvolwassenen die verliefd worden in New York en allebei een goede baan hebben. Daarnaast vraag je je de hele film af: Heeft Nick zijn vrouw vermoord?

Ik heb van veel mensen gehoord dat ze deze film echt ijzersterk vonden. Ik had zelf vanaf het begin al mijn vermoedens en ik vond het jammer dat deze ook bleken te kloppen. Ik ga namelijk vanaf het begin al nadenken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Ik kan wel begrijpen dat als je dit niet had verwacht, dat deze film echt mindfuck is. Het acteerwerk in deze film was wel echt goed.
Verder laat de film zien dat veel rechtszaken beslist worden door de gewone burger, en hoe snel zij beïnvloed worden door de leugens die verspreid worden door de media. Ook laat de film zien hoeveel kracht vrouwen hebben om mannen erin te luizen, en hoe weinig bewijs daar voor nodig is. Je ziet dus hoe makkelijk de media de waarheid kan verstoren, en omdat dit in het dagelijks leven ook voorkomt, vind ik dat echt een sterk punt. Helaas vond ik het einde dan weer wat tegenvallen.
Al met al is het een fijne, psychologische thriller waar ik niet al te veel over wil verraden, maar hij staat goed op je lijstje met films die je nog moet zien!