Recensie: Paper Towns RECENSIE

Paper Towns is een verfilming van het boek van John Green. Het verhaal gaat over Quentin en zijn buurmeisje Margo. Margo is zo gek op raadsels, dat ze er zelf één is geworden. 
 

''Iedereen heeft een wonder, mijn wonder was Margo Spiegelman.'' Quentin is vanaf de basisschool hopeloos verliefd op Margo. Ze waren beste vrienden, maar verloren later het contact, ondanks dat ze naast elkaar wonen. Op een nacht staat Margo voor het raam van Quentin. Hij moet haar helpen met een aantal mysterieuze opdrachten. De dag erna verdwijnt ze en het enige wat ze achterlaat zijn aanwijzingen voor Quentin. Quentin gaat samen met zijn vrienden Ben, Radar en de beste vriendin van Margo Lacey op een zoektocht die zowel hilarisch als ontroerend is. 

 

Ik ging naar Paper Towns in de bioscoop zonder hoge verwachtingen. Ik vond het boek tegenvallen, maar de trailer maakte me toch nieuwsgierig. Daarnaast had ik mijn twijfels over Cara Delevingne als hoofdrolspeelster; moet er per se een model de hoofdrol krijgen in plaats van een goede actrice? Mijn verwachtingen en twijfels waren geheel onterecht. In tegenstelling tot het boek was Paper Towns een vrolijke feelgood film. Er gebeurde niet echt iets spannends, maar de film keek lekker weg en ging absoluut niet vervelen. Cara Delevigne speelde erg goed en ik vind haar geknipt voor de rol als Margo Spiegelman. Ze is van zichzelf natuurlijk al stoer, grappig en een beetje mysterieus. Haar acteerwerk vind ik goed en geloofwaardig.

 

Wat ik leuk vind aan Paper Towns is dat het een feelgood film is, maar wel met een beetje denkwerk. De film heeft een duidelijke boodschap die ik niet verklap. Het is geen standaard feelgood film waar mensen verliefd worden, ruzie maken en weer samen komen. Het is geen typische meisjesfilm, dus naast met vriendinnen ook erg leuk om samen te kijken met je vriend, broer, zus of ouders. 

 

Bekijk de trailer: