Recensie: Papa ou maman RECENSIE

In Papa ou Maman lijken Julien, Mathias en Emma (Achille Potier, Alexandre Desrousseaux en Anna Lemarchand) het prima voor elkaar te hebben. Hun ouders Florence (Marina Fois) en Vincent (Laurent Lafitte) zijn het perfecte koppel. Ze hebben een mooi huis, succesvolle carrières en een strakke rolverdeling. Dat blijkt echter maar schijn, want achter dit perfecte koppel schuilt een uitgeblust stel dat allang op elkaar is uitgekeken. 

 

Al een jaar lang worden er allerlei voorbereidingen voor een scheiding gestart. Niemand mag hier iets van weten; alles moet zo normaal mogelijk blijven. Papa en mama slapen dan ook nog steeds in hetzelfde bed – papa alleen met zijn hoofd aan het voeteneind – en de kinderen hebben zo hun eigen problemen. Dochter Emma schaamt zich voor haar gebrek aan borsten en de jongens willen echt niet meer door hun vader in zijn saaie gezinsauto bij school worden afgezet. Wanneer Florence aan hun vrienden verteld dat ze gaan scheiden, moeten de kinderen het toch ook echt weten. Een moeilijk moment, dat ze lang hebben uitgesteld. Zeker omdat zowel Florence als Vincent te horen hebben gekregen dat ze een tijdje in het buitenland mogen gaan werken. Voor beide een fantastische kans, maar de voogdij over de kinderen kunnen ze dan even niet gebruiken. 

 

De echtscheidingsadvocaat stelt voor dat de kinderen mogen kiezen tussen hun vader of hun moeder, dus de oorlog tussen de beide ouders begint. Ze doen hun best om vooral de allerslechtste ouder te zijn, want ze willen allebei de voogdij over hun kinderen niet hebben. 

 

Het uitgangspunt van Papa ou Maman is ontzettend grappig. In tegenstelling tot de gebruikelijke vechtscheidingen waar ouders strijden om de kinderen, doen Florence en Vincent er alles aan om de voogdij over de kinderen niet te krijgen. Wat volgt zijn ontzettend grappige scenes die elkaar snel opvolgen en waarin vooral de kinderen het moeten verduren. Een kinderfeestje wordt verpest, de prille liefde tijdens een klassenavondje bruut onderbroken en er wordt zelfs een nep-oma gestolen. Allemaal erg hilarisch en goed uitgevoerd. Vooral de kinderen zijn te prijzen om hun natuurlijke acteerwerk, maar ook de chemie tussen de overige acteurs komt erg natuurlijk over. Wat de film extra leuk maakt zijn de onverwacht grappige details en het onverwachte einde, waardoor Papa ou Maman geen minuut saai is. Een topkomedie!