Recensie: Dark Places

Op een boerderij in Kansas worden op een nacht een moeder en haar twee dochters vermoord. De enige overlevenden zijn jongste dochter Libby en haar broer Ben. Ben, een puber die alle schijn tegen zich heeft, wordt door Libby aangewezen als de moordenaar en verdwijnt voor jaren achter de tralies. Meer dan vijventwintig jaar later komt de dan volwassen Libby in contact met een groep die zich de Kill Club noemt. Een gezelschap dat geobsedeerd is door (onopgeloste) moorden. Ze vragen Libby om zich te verdiepen in de voor haar zo traumatische gebeurtenis, omdat ze twijfelen of Ben wel echt schuldig is. Libby aarzelt, maar besluit toch mee te werken. Eerst uit geldgebrek, maar als ze gaandeweg meer te weten komt over de gebeurtenissen van vroeger wil ook zij antwoorden. Is haar broer echt de schuldige, of was er destijds meer aan de hand?

Charlize Theron zet een sterke rol neer in Dark Places. Ze speelt de getraumatiseerde Libby, die na zoveel jaren weer geconfronteerd wordt met de dramatische gebeurtenissen uit haar verleden, met verve. Gedurende het verhaal wordt afgewisseld tussen heden en verleden en komt de kijker meer te weten over wat er precies is voorgevallen. We zien een jonge Libby en haar broers, zussen en moeder in de dagen voorafgaand aan de fatale nacht. Daartussendoor volgen we Libby in het nu, die er met behulp van de Kill Club probeert achter te komen of haar broer wel terecht in de gevangenis zit.

Dark Places zit goed in elkaar. Het is een echte whodunnit en als kijker wil je ook écht gewoon weten hoe het zit. Hierbij word je een aantal keer flink op het verkeerde been gezet. Het is geen snelle film, de film is eigenlijk vrij traag, maar door de afwisseling tussen het heden en het verleden, een aantal verrassende plotwendingen en het feit dat er steeds meer stukjes informatie worden vrijgegeven en de puzzelstukjes steeds verder in elkaar vallen, wordt de aandacht goed vastgehouden. 

De donkere sfeer draagt bij aan het donkere verhaal. De film is ook letterlijk nogal donker, wat een mini-minpuntje is; soms zie je gewoon echt niet goed wat er gebeurt. De karakters zijn niet allemaal sterk, maar over het algemeen bevat de film meer dan prima acteerwerk, waarbij Charlize de show steelt als de ingetogen Libby.  Dingen lijken soms redelijk snel te gaan, of zouden iets meer uitgewerkt kunnen worden, maar dat is onvermijdelijk bij een boekverfilming als je niet wilt eindigen met een film die 10 uur duurt. Dark places is niet op-het-puntje-van-je-stoel spannend, wél intrigerend.