Recensie: People Places Things RECENSIE

‘People Places Things’ gaat over Will Henry (Jemaine Clement), een net single geworden striptekenaar die kunstgeschiedenis geeft. Zijn vrouw Charlie (Stephanie Allynne) heeft hem verlaten voor Gary (Michael Chernus). Het is voor hem wennen om alleen voor zijn jonge tweelingdochters te zorgen en dit te combineren met de ongeïnteresseerde studenten die hij les geeft. Als hij verliefd wordt op de moeder (Regina Hall) van een van zijn studenten ontdekt hij de complexiteit van een nieuwe liefde en leert hij langzaam om zijn ex-vrouw los te laten.

De film begint met striptekeningen, een leuke inhaker op Will’s beroep als striptekenaar. Vervolgens zie je al meteen de break-up tussen Will en Charlie. Daarna zie je hoe Will met zijn single leven omgaat en in de weekenden voor zijn kinderen zorgt. Hij heeft het zwaar, maar je ziet dat hij het beste er van probeert te maken. Hij wordt verliefd op een vrouw, maar hoopt diep van binnen zijn ex terug te winnen. Als zijn vrouw voor de deur staat met de vraag of hij fulltime voor de kinderen wil zorgen staat zijn leven al helemaal op zijn kop. Gedurende de film zie je hoe Will alles onder controle krijgt: de opvoeding van zijn kinderen, hoe hij omgaat met zijn ex en haar nieuwe vriend, de oude gevoelens voor haar en het beginnen van een nieuwe relatie. Langzaam maar zeker weet hij de scheiding steeds beter te verwerken. ‘People Places Things’ weet op een leuke wijze de issues van een alleenstaande vader neer te zetten.

In ‘People Places Things’ zat een bepaalde boodschap verwerkt. De film laat het verwerkingsproces van een scheiding zien en dat je een jarenlange relatie soms als van zelfsprekend kan gaan zien. Dat hebben Jemaine Clement en Stephanie Allynne goed gespeeld. De film was realistisch, overtuigend en goed geacteerd. In de film had wel wat meer humor gemogen, want het was nu een beetje saai en langdradig. De film is geen tranentrekker, dus een grapje op zijn tijd had er best in mogen zitten.

De film is goed en realistisch gespeeld. Ik vind het leuk dat je het verwerkingsproces ziet van een alleenstaande vader in plaats van een alleenstaande moeder. Ik mistte wel echt een beetje humor in de film, want het was nu nogal saai en langdradig. ‘People Places Things’ is een goede film, maar geen must see.