Recensie: Under the Dome seizoen 3 RECENSIE

Under the Dome speelt zich af in het fictieve plaatsje Chester’s Mill. De stad wordt overkoepeld door een dome. Niemand kan het stadje nog in of uit. Aan het eind van seizoen 2 zie je dat bijna alle bewoners door een geheimzinnige tunnel gaan. Zal deze hen buiten de dome brengen? In seizoen 3 zijn de bewoners nog altijd gevangen binnen de dome, maar er bevinden zich opeens nieuwe bewoners onder hen. Wat zijn hun bedoelingen? En gaan ze eindelijk een uitweg vinden? En wat is er met hen gebeurd in de tijd dat ze in de tunnel gevangen zaten? 

Seizoen 1 van Under the Dome had ik letterlijk in twee dagen gekeken. Wat een geweldige serie! Ik vond een fantastische serie met sterk acteerwerk en een origineel verhaal. Seizoen 2 stelde me echter een beetje teleur. Het verhaal ging een hele andere kant op en ik vond het allemaal te ver gezocht. Zou seizoen 3 dan het goedmakertje zijn? Nee. Seizoen 3 was nog slechter dan het voorgaande seizoen en al met al een grote teleurstelling. 

Ik ben halverwege het seizoen gekomen tot ik het opgaf en de twee afleveringen daarvoor heb ik gebruikt om ondertussen mijn patience highscore wat op te krikken. Hoewel het ooit begon als zo’n leuke serie, is Under the Dome me zo tegen gaan staan. Dit seizoen vond ik een grote teleurstelling. Het begon al met de eerste aflevering toen bleek dat de inwoners van Chester’s Mill helemaal niet onder the Dome vandaan waren gekomen, maar in cocons (ja, écht) zaten gevangen en vervolgens leefden in een soort paralelwereld waar al een jaar verstreken was terwijl ze er maar een paar weken in hadden gezeten. 

Ook zaten er wel heel plotseling opeens nieuwe karakters in, waaronder actrice Marg Helgenberger die zo bekend is van CSI. De makers zullen hier wellicht voor hebben gekozen om de serie weer op de kaart te zetten, maar de komst van twee nieuwe hoofdpersonages kwam wat mij betreft veel te plotseling. Uit het niets waren ze er opeens. Wellicht had ik hier een verklaring voor gekregen als ik wel het geduld had bewaard om de hele serie te kijken, maar de puf had ik er niet voor. Tijdens het kijken kwamen er alleen maar meer en meer vragen bij zonder dat er een keertje een beantwoord werd. Ik ben best een geduldige kijker, maar je moet af en toe toch wel wat antwoorden krijgen op alle vragen die de serie bij je oproepen. 

Aan een ding kan het niet liggen en dat is aan de acteurs. Zij met de hoofdrollen weten zeker een geloofwaardige prestatie af te leggen, maar helaas zijn de meeste karakters vrij oppervlakkig. Je hebt vaak maar een paar woorden nodig om ze te omschrijven. Misschien komt dat ook wel doordat er veel karakters in de serie zitten die je in de gaten moet houden om het hele verhaal te snappen waardoor niet al te diep op elk personage in kan worden gegaan, wat erg jammer is want daardoor leer je ze niet zo goed kennen. Maar ach, gelukkig zijn Mike Vogel en Alexander Koch heel fijn om naar te kijken.