Recensie: Als de dijken breken RECENSIE

Als de dijken breken is een serie bestaande uit zes afleveringen waarin de ergste storm in tienduizend jaar uitbreekt. De dijken zijn niet opgewassen tegen deze enorme windkracht en regen. Ze breken. Tijdens de storm zie je hoe gezinnen evacueren en hoe paniek onder de Nederlandse en Belgische bevolking de boventoon voert. Het verhaal vertelt hoe zij omgaan met de storm terwijl ze ook nog dealen met hun persoonlijke zaken.

De eerste aflevering van de serie begint een beetje vreemd met een kitesurfer die tegen een flatgebouw klapt door de harde wind die er staat, maar aan de andere kant snap je als kijker meteen hoe serieus de storm is. Voordat de storm écht uitbarst, leer je eerst de hoofdpersonages een beetje kennen waardoor je je beter in hen kunt verplaatsen. Zo heb je onder andere de violist die zijn vrouw is verloren en zijn laatste concert speelt, de moeder en dochter die het met z’n tweetjes moeten redden, de vrouw wiens man in de gevangenis zit en de man die van zijn vrouw wil scheiden om er met zijn minnares vandoor te gaan.

Verfrissend is dat de makers van deze serie een nieuw idee hadden en het niet om een gare remake van een Amerikaans idee ging. Wel is het verhaallijn hier en daar voorspelbaar. Zo zie je in de eerste aflevering van de serie (pas op spoiler) hoe de gepensioneerde violist zijn oude vermoeide lichaam in een bad water laat glijden en op het punt staat zijn polsen door te snijden. Zijn poging wordt alleen ruw verstoord wanneer wordt aangebeld en een jong meisje bij hem op de stoep staat met de vraag of ze mag schuilen voor de storm. Drie keer raden wat er daarna nog van zijn zelfmoordplan komt.

Wat de serie erg goed doet is je in het verhaaltrekken. Want inderdaad: wat als de dijken breken? Hoewel velen op de dijken vertrouwen, is ons land al eens eerder getroffen door een dergelijke watersnoodramp. Als kijker leef je daardoor al snel mee met de personages. Wat dan wel weer jammer is, is dat zodra je in het verhaal zit, de serie op sommige momenten best langdradig is. Zelfs de dramaliefhebber die het niet gek genoeg kan krijgen, wordt van de serie melancholiek.

De beelden van het land dat onder water gelopen is zijn echter prachtig en indrukwekkend. Het lijkt niet om een goedkope montage te gaan, maar alles komt erg realistisch over. Ook is het fascinerend om te zien wat voor bokkesprongen de mensen in de serie uithalen. Zo laat de serie zien hoe iemand uit de file probeert te komen door in een drassig land te gaan rijden om zo te ontsnappen uit de file. Iedereen die kalm nadenkt weet dat je vast komt te zitten, maar wanneer je in paniek bent doe je gekke dingen.