Recensie: Jumanji: Welcome to the Jungle RECENSIE

Recensie: Jumanji: Welcome to the Jungle

Wanneer vier jongeren moeten nablijven ontdekken ze een videospel waarvan ze nog nooit hebben gehoord: Jumanji. Nadat ze hun avatars hebben gekozen worden ze werkelijk het videospel ingezogen en worden ze de karakters die ze hebben gekozen. Zo wordt Spencer, de gamer en nerd van de groep, de avonturier dr. Smolder Bravestone, rugby-ster Fridge verandert in zoöloog Franklin Moose Finbar, de niet opvallende Gillan verandert in Ruby Roundhouse, een Lara Croft lookalike die haar mannetje staat in een gevecht, en het populaire meisje Bethany verandert in een professor van middelbare leeftijd met overgewicht. Samen moeten ze Jumanji zien te redden en moeten ze het spel uitspelen om terug te keren naar de echte wereld. Het blijkt dat dit het gevaarlijkste avontuur van hun leven zal worden...

Persoonlijk verwachtte ik een vermakelijke film met af en toe een leuke grap die je snel weer zal vergeten, meer niet. Vooral omdat de originele Jumanji film zo'n klassieker is geworden is het lastig om dat te kunnen evenaren. Maar wat zat ik ernaast! Vrijwel elke grap in de film is raak en je betrapt jezelf erop dat je meerdere keren hardop moet lachen om de film. Daarnaast is overduidelijk te zien dat de acteurs ontzettend veel lol hebben in hun rol. Ze nemen zichzelf niet al te serieus en dat zorgt ervoor dat de humor zo ontzettend geslaagd is. 

Jack Black steelt de show als populaire tiener Bethany. Bethany is in het lichaam van Jack Black terecht gekomen en aan Jack is het nu de taak om haar te vertolken. En wat doet hij dit goed! Hij weet precies genoeg van Bethany in het karakter te stoppen, zonder dat het overdreven of karikaturaal wordt. Je gelooft bijna dat het Bethany echt is. En dit zorgt voor hilarische situaties, zo moet Bethany toch een keer naar de wc en dat gaat toch heel anders in een mannelijk lichaam. Maar ook Dwayne 'the Rock' Johnson weet het publiek te verassen met humor. Bij Dwayne denk je al snel aan explosieve actiefilms waarin hij de hoofdrol speelt. In Jumanji: Welcome to the Jungle is dat toch net even anders. In de echte wereld is de jongen die vastzit in Dwayne's lichaam een echte nerd. Dwayne weet dit met veel humor te brengen, zoals wanneer Spencer voor het eerst zijn spieren verkend die hij in Jumanji heeft. Hilariteit alom.

Jumanji: Welcome to the Jungle is geen remake van de originele Jumanji, maar een heus vervolg. We zien hoe een jongen in 1996 het bordspel Jumanji vind. Maar in 1996 waren videospellen helemaal in opkomst en waren bordspellen niet meer aan de orde. Het spel verandert zichzelf dan ook in een computerspel waarna de jongen in de game wordt gezogen. In het heden gebeurt hetzelfde met de vier hoofdrol spelers. In tegenstelling tot de originele film waarbij het spel zich in de echte wereld afspeelt, worden de karakters in het videospel gezogen. Leuk extraatje is dat er verschillende elementen uit de originele film terugkomen, zoals de drums die je hoort als er een nieuwe stap in het spel wordt gezet en ook zien we nog iets van Alan Parrish (die in de originele Jumanji film gespeeld wordt door de overleden Robin Williams) voorbijkomen. 

Een minpuntje aan de film is wel dat het plot erg voorspelbaar is. Al snel heb je als kijker een idee waar het heen gaat en weet het verhaal niet te verassen. Maar dat mag de pret zeker niet drukken! Het verhaal mag dan misschien voorspelbaar zijn, de actiescènes en de grappen werken wel. Het stoort de kijker dan ook niet dat het verhaal voorspelbaar is. 

Jumanji: Welcome to the Jungle is in mijn ogen een heel geslaagd vervolg op de originele Jumanji film. Het verhaal van de film mag dan erg voorspelbaar zijn, de humor die in de film zit maakt dat helemaal goed!

Recensie: Jumanji: Welcome to the Jungle