• onze waardering

Recensie: Wakefield RECENSIE

Recensie: Wakefield

Wakefield volgt het verhaal van advocaat Howard Wakefield, een ietwat sombere man van middelbare leeftijd die in een sleur zit. Op een avond komt hij thuis en krijgt hij een zenuwinzinking. In plaats van zijn huis in te lopen, zoekt Howard zijn toevlucht tot de zolder van de garage. Hij begint hier een kluizenaarsbestaan en niemand, zelfs zijn vrouw en kinderen, weet dat hij hier vertoeft. Zijn eten zoekt hij in vuilnisbakken en wassen doet hij in de tuin van de buren. Ondertussen houdt Howard zijn gezin, dat toch vrij snel de draad oppakt na zijn vermissing, nauw in de gaten vanaf zijn zoldertje. 

Een Oscarnominatie kreeg de film niet, maar een aanstelling voor zowel Jennifer Garner als Bryan Cranston was niet mis geweest. Sterker nog, een nominatie hadden beide acteurs wel verdiend. Bryan Cranston weet de instabiele man perfect te vertolken, maar Jennifer verdient minstens zoveel lof voor haar rol. Veel tekst heeft de actrice niet in de film, waardoor ze al het acteerwerk met haar gezicht en rest van haar lichaam moet doen. Hoe ervaren je als acteur ook bent, dat kan vrij lastig zijn. Maar Jennifer Garner doet dit fantastisch. Het is duidelijk wat er door Diana Wakefield heengaat, het personage dat Jennifer vertolkt, zonder dat daar woorden aan te pas komen. Jennifer Garner laat hiermee maar weer zien hoe talentvol ze is. Maar ook Bryan Cranston zet het karakter van Howard fantastisch neer. 

Het verhaal is origineel en prikkelend. Wakefield schetst een scherp portret van een man die gewoon wil verdwijnen, maar zijn gezin niet uit het hoog wil verliezen. Flashbacks maken langzaam duidelijk waarom Howard er behoefte aan had om te verdwijnen van de aardboden, want in eerste instantie leek hij het prima voor elkaar te hebben. Een prachtig huis, een bloedmooie vrouw en twee leuke kinderen. Hoe erg je het karakter van Howard aan het begin ook minacht (want wie laat nu zomaar zijn gezin in de steek om ze vervolgens in de gaten te houden vanaf een zoldertje terwijl zijn gezin zich zorgen maakt?), het is fascinerend om te volgen wat Howard besluit te doen en om te zien hoe hij zijn dagen slijt. 

Het verhaal is traag op een fijne manier. Alles draait om Howard en alles wat je van de andere personen ziet, is wat Howard van ze meekrijgt. Je leert de karakters dus wel kennen, maar je leert ze kennen zoals Howard te ziet. 

Wakefield is een buitengewoon goede film met een origineel plot en ijzersterk acteerwerk. Bryan Cranston weet zijn karakter perfect neer te zetten en Jennifer Garner weet emoties overtuigend over te brengen zonder (veel) tekst te hebben.

 

Recensie: Wakefield

Wakefield

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Bryan Cranston speelt de getrouwde labiele advocaat Howard Wakefield die een desastreuze zenuwinzinking krijgt. In een vlaag van verstandsverbijstering verlaat hij zijn familie en neemt zijn toevlucht neemt tot...hun zolder. Howard ontwikkelt zich tot een volleerd kluizenaar en verlaat de zolder uitsluitend 's avonds om ongezien eten te zoeken in nabijgelegen vuilnisbakken. Overdag bespioneert hij zijn familie en is er getuige van hoe angstvallig snel zij gewend raken aan een leven zonder Howard. Gebaseerd op een kort verhaal van Nathaniel Hawthorne en van de makers van o.a. The Curious Case of Benjamin Button, Albert Nobbs en Memoirs of a Geisha.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • VIP-readers over De Socialite en de City

  • Recensie: Onvergetelijk

  • De grote vriendelijke reus komt tot leven!

Zoek in artikelen