Recensie: Gek van Oranje RECENSIE

Recensie: Gek van Oranje 

Als Nederland meedoet aan een EK of WK, dan schept dat saamhorigheid. Het wij-gevoel. Zelfs mensen die niets met voetbal hebben, kijken dan wél. Ze verdiepen zich ineens in de wereld van het voetbal, en dragen oranjekleurige dingen. Iedereen praat erover en iedereen wil hetzelfde: dat Nederland wint! De een gaat wat verder in het uiten van de liefde voor Oranje dan de ander. Het lijkt alsof de wereld stilstaat tijdens zo'n EK of WK. Alsof alles eventjes daarom draait. Maar dat is natuurlijk niet zo: het leven gaat door. Dat wordt heel mooi in beeld gebracht in Gek van Oranje. Al is het ook wel wat véél allemaal. Tegen de achtergrond van de oranjegekte krijgen we in deze film te maken met relatieproblemen, ernstige gezondheidsklachten, cultuurverschillen, zelfmoordgedachten en familiegedoe. Trouwen, rouwen: het komt allemaal voorbij in deze film met verschillende verhaallijnen. Alsof de makers niet zo goed konden kiezen tussen de luchtigheid van de voetbalgekte en de diepgang van het leven. Toch wordt het nergens te zwaar, heeft humor de overhand en daardoor heeft deze film écht een feel good verhaal. Wie van het genre houdt pinkt misschien zelfs even een traantje van ontroering weg hier en daar, maar komt gegarandeerd met een glimlach de bioscoop uit.

Zo zet Abbey Hoes een heel mooie rol neer van een meisje dat depressief is en op het punt staat van een hoog gebouw te springen. Op hetzelfde dak willen een aantal vrienden samen de wedstrijd gaan kijken. Martijn Lakemeier vertolkt met verve het personage dat de fatale sprong uit haar hoofd praat. Ook daarna laat hij haar niet vallen: door haar op zijn eigen manier te blijven betrekken bij de voetbalgekte probeert hij haar wat op te vrolijken en af te leiden. Lief! Ook maken we kennis met de vader van een van de voetballers, die een wat teruggetrokken bestaan leeft.  Door de voorspellende gave van zijn hond (want uiteraard is er een dier om de uitslagen te voorspellen!), komt hij tegen wil en dank in contact met al zijn buren. Jan Versteegh doet het trouwens prima in zijn rol als voetballer. Een andere verhaallijn in Gek van Oranje is die tussen Esmee van Kampen en Martijn Fisscher. Geheel gehuld in het oranje gaan ze trouwen. Maar als hij onwel wordt, gooit dat een hoop roet in het eten. Zowel het huwelijk als het WK gaan voor hen niet door, omdat stress en spanningen moeten worden vermeden. Maar zelfs een tripje naar Lapland om het WK te ontwijken, lijkt niet te helpen tegen oprechte Oranjegekte. En dan is er nog het stelletje dat zwanger probeert te worden maar ook ruziemaken over zijn liefde voor Oranje. En het stelletje waarvan hij juist helemaal niets heeft met voetbal. De helften van deze stellen die al die feestvreugde maar vreemd vinden, ontmoeten elkaar toevallig bij de wasserette en richtten een praatgroep voor voetbalhaters op. Met alle gevolgen van dien...

Ook is en blijft het leuk om zoveel mooie beelden van de stad Amsterdam te zien, vooral als er niemand op straat is vanwege het voetbal. Artis bewonderen in je eentje? Rolschaatsen op de snelweg? Tijdens een WK kan het allemaal.

Nu Nederland niet meedoet, is Gek van Oranje een mooie en leuke manier om je toch even helemaal onder te dompelen in het oranjesfeertje. Alleen al daarom is deze film een absolute aanrader. Een bijkomend voordeel is dat de film leuk is voor vrouwen (romantiek, drama!) én mannen (voetbal!).

Recensie: Gek van Oranje