Recensie: Monsterjagers RECENSIE

Recensie: Monsterjagers

In Monsterjagers begint het wanneer Dylan het spannende verhaal ‘de Legende van de Mistige rivier’ vertelt aan Alex en diens jongere broertje Gavin. Na deze avond krijgt Alex last van slapeloosheid. Niet omdat hij opeens bang is voor monsters, maar Gavin wel. En die zoekt elke nacht de bescherming van zijn grote broer. Al snel krijgt Alex problemen met zijn schoolwerk omdat hij steeds in slaap valt op ongemakkelijke momenten: tijdens een proefwerk bijvoorbeeld.

Hoewel Dylan het een erg goede grap vindt, denkt hij wel na over een oplossing, zodat zijn vriend weer kan slapen. Samen met hun nieuwe vriendin Phoenix richten ze de ‘Monsterjagers’ op. Met dit team helpen ze jongere kinderen om van hun – vaak denkbeeldige - monsters af te komen. Ze krijgen hierbij hulp van de knappe Ashley, waar Alex stiekem een crush op heeft.

Maar al snel blijkt dat niet alle monsters denkbeeldig zijn en moeten ze hun talenten als monsterjagers echt laten zien. Wanneer niet iedereen gelooft dat er echt monsters bestaan, dreigt het echt allemaal mis te gaan. Zeker wanneer de natuurkunde leraar van Alex en Ashley zich ermee gaat bemoeien. 

De enige echt bekende naam in de film Monsterjagers is die van Mischa Barton. Deze Brits-Amerikaanse actrice zou je kunnen kennen van The O.C. of de serie The Beautiful Life. In deze film speelt ze de moeder van Alex en Gavin. Van zo’n ervaren actrice mogen de verwachtingen hoog zijn. En ze heeft ongetwijfeld haar best gedaan, maar het is overduidelijk dat Mischa nog niet volledig gegroeid is in haar moederrol. Het is te geacteerd, waardoor de moeder-zoonrelatie tenenkrommend onecht overkomt. Er zit geen greintje gevoel bij. 

Maar Mischa Barton is niet het enige dat zorgt voor gekromde tenen bij de film Monsterjagers. Ook de beeldkwaliteit van deze dvd laat heel wat te wensen over. Het lijkt net of je anderhalf uur naar een videoband kijkt, in plaats van naar een dvd.  

Het moge duidelijk zijn: de film Monsterjagers kan je scharen onder de categorie B-films. Slecht acteerwerk van volwassenen en de kinderen en de special effects zijn matig tot slecht.

Maar in tegenstelling tot wat je zou verwachten als je bovenstaand verhaal leest, is het toch een vermakelijke film. Wanneer je eenmaal gewend bent aan de beroerde beeldkwaliteit, de armzalige manier van acteren en het lachwekkende monster, is het vooral een zoet filmpje die je prima op een vrijdagavond met je kinderen kunt gaan kijken. En dan heb je echt een hele aardige film gezien.

Recensie: Monsterjagers