Recensie: Lady bird RECENSIE

Recensie: Lady bird

Lady bird is een komedie-drama film met in de hoofdrol Saoirse Ronan als de opstandige Christine. We kennen Saoirse uit films als Atonement en The Host, maar in deze speel film speelt ze een heerlijke tiener die zich afzet tegen haar ouders, haar school en de maatschappij. 

De film begint met een mooi moment tussen een moeder (Laurie Metcalf) en dochter, maar al snel blijkt dat die momenten vrij zeldzaam zijn. Christine kondigt aan dat ze vanaf dit moment ‘Lady Bird’ heet, en verwacht dat de anderen haar ook zo zullen noemen. Door de film heen worstelt Lady Bird met allerlei tiener dingen als vriendjes, vriendschappen en school, maar vooral de (onhandige) relatie tussen haar en haar moeder staat centraal. 

Afgewisseld met een hoop humor zijn het juist de serieuze momenten die deze film zo bijzonder maakt. De combinatie van een goed script en een fantastische cast zorgen dan ook voor prachtige scenes, ondanks dat het onderwerp van de film niet heel vernieuwend is. Hoewel Saoirse duidelijk ouder is dan haar zeventienjarige personage zet ze toch een krachtige en vooral herkenbare rol neer. Haar scherpe maar niet te overdreven gevoel voor humor gaan goed samen met de soms gekke monologen en dialogen, waardoor ze een sterk maar toch onzeker meisje laat zien. 

Hoewel Lady Bird uiteraard het hoofdpersonage is krijg je als kijker ook veel inzicht in het verhaal en de motieven van haar moeder. Waar in de meeste ‘Coming of Age’ films het plot vooral draait om de opstandige tiener (en de veel te domme en niets begrijpende ouder) snap je nu ook de motieven van Lady Bird’s ouders. Het is als jonge kijker interessant om deze kant van het verhaal te zien. 

Naast de problemen van Lady Bird komen ook andere jongeren aan bod, waardoor meerdere kijkers zich in de problemen en situaties kunnen herkennen. Zo zien we personages worstelen met homoseksualiteit, problemen tussen vriendengroepen en de druk van de maatschappij om een goede studie te kiezen. 

Door de niet te lange duur van de film blijft je aandacht er goed bij, wat het prettig maakt om te blijven kijken.

Wat ik persoonlijk vooral mooi vond aan de film is dat er geen overduidelijk Happy End is. Net als in het echte leven blijven de problemen en de worsteling tussen moeder en dochter bestaan. Ondanks dat je ziet dat de personages soms dichter bij elkaar komen is alles aan het einde van de film niet opeens ‘alles goed’. Dit maakt de film erg geloofwaardig. Toch sluit de film met een hoopvol gevoel en een nieuw begin af. Het is dus geen verassing dat de film een hoop nominaties en prijzen heeft gewonnen! 

Lady Bird is een prachtige, komische en vooral ontroerende film over de relatie tussen een gewoon pubermeisje, haar moeder en de wereld. Het slimme script, goede acteerwerk en de herkenbare situaties zorgen voor een rollercoaster voor de kijker, die je langs alle stappen van een goede film brengt. Een absolute aanrader voor iedereen!

Recensie: Lady bird