Recensie Love, Simon RECENSIE

Recensie: Love, Simon

Simon Spier is net als alle andere jongens. Hij gaat naar High School, heeft een lieve familie en een leuk sociaal leven. Toch leeft hij met een geheim. Hij valt op jongens. Het is niet dat hij daar niet voor uit durft te komen, hij wacht alleen op het juiste moment om dit te vertellen. Wanneer hij een anonieme blog op schoolwebsite leest van een jongen die met hetzelfde probleem worstelt, reageert hij direct. Er ontstaat een mailvriendschap waarin ze elkaars intiemste gedachten delen.

Everyone deserves a great love story, dat is de slogan van Love, Simon. Een modern sprookje dat nu eens niet gaat over een romance tussen een jongen en een meisje, maar over de liefde tussen twee jongens. Love, Simon is de eerste Amerikaanse feelgoodmovie die over homoseksualiteit gaat. En laten we eerlijk zijn, het werd wel eens tijd dat er een zwijmelfilm over mensen van dezelfde sekse gemaakt zou worden. Dat is absoluut gelukt. Geen frustraties of andere zwaarmoedige gedachten. De filmmaker laat hier op een prachtige wijze zien dat het eigenlijk niet uitmaakt of je op jongens of op meisjes valt. Je mag er zijn is zijn motto en pestkoppen worden afgestraft en buitenspel gezet.

Simon Spier (Nick Robinson) is een hartverwarmend personage. Het vergt geen enkele moeite om met hem mee te leven. Ook de zeer begripvolle ouders dragen hun steentje bij om de jongen zoveel mogelijk ruimte te geven om zijn gevoel met hen te delen. Toch blijft het voor de jongen een beladen onderwerp om zijn ouders van op de hoogte te stellen. De filmmaker heeft hier een bijzondere oplossing voor. Waarom laten we zijn vrienden hun ouders niet kenbaar maken dat ze hetero zijn?

Er volgt een hilarische scene waarin de vaders en moeders vol dramatiek hierop reageren.  

Ook bij een feelgoodmovie volgt er altijd een moment van tegenslag. En dat is in Love, Simon wanneereen medescholier bij toeval de mails ontdekt die Simon aan de anonieme jongen (die zichzelf Blue noemt) heeft verzonden. De jongen ziet zijn kans om via chantage zich aan een vriendin van Simon te laten koppelen. Wanneer hij hier niet in mee zal gaan, dreigt hij de mails openbaar te maken. Simon voelt zich zwaar onder gezet en doet een verwoede poging om de twee zoveel mogelijk samen te laten zijn. Het meisje voelt niets voor de jongen dan vriendschap. Wanneer ze dit voorzichtig kenbaar maakt in een publieke ruimte, voelt de jongen zich verslagen en deelt hij Simons geheim op de website van de school. Hierop volgt een scene waarin zijn vrienden zwaar teleurgesteld zijn. Niet om het feit dat Simon op jongens valt, maar omdat hij zijn vrienden op deze manier voorgelogen heeft.

Simon doet meerdere malen een poging om te achterhalen wie de mysterieuze mailschrijver is. Als kijker weet je het eigenlijk al vanaf de eerste mailwisseling. Toch ga je op een zeker moment twijfelen omdat de jongen later in de film steeds minder te zien is.

Een lach, een traan maar vooral een film om heerlijk bij te zwijmelen.

Gebaseerd op het boek: Simon vs. the Homo Sapiens Agenda van Becky Albertelli.

Recensie: Love, Simon