Recensie: Unsane RECENSIE

Recensie: Unsane

In Unsane is Sawyer Valentini opgenomen in een kliniek om te werken aan het trauma dat ze heeft opgelopen aan een periode uit het verleden. Heel subtiel wordt duidelijk dat ze gestalkt is geweest. In de kliniek doet ze uitgebreid haar verhaal over het gevoel van onveiligheid, dat inmiddels normaal voor haar is geworden. Waar ze in eerste instantie vrijwillig hulp zocht, raakt ze er snel van overtuigd dat ze de kliniek niet meer kan verlaten en dat ze tegen haar wil is opgenomen. Al snel ontdekt ze dat ook haar stalker werkzaam is in de instelling en haar op alle mogelijke manier tegenwerkt. Of begint ze nu echt in haar eigen waanideeën te geloven?

Unsane schept de verwachting een film te zijn met een hoog actiegehalte, veel schrikmomenten en psychologische mindfucks. Wat dat betreft stelt Unsane teleur. Het verhaal begint ronduit saai. Sawyer is succesvol op werk, recent verhuisd en zoekt nu dus hulp om haar verleden te verwerken. Eenmaal in de kliniek komt ze niet meer naar buiten. De reden daarvoor is creepy en het zou zomaar echt kunnen gebeuren. Zonder te veel te verklappen: de rol van de verzekering zou best zo kunnen plaatsvinden. Het lukt de acteur echter niet de machteloosheid geloofwaardig over te brengen. Sterker nog, ze komt als persoonlijkheid regelmatig behoorlijk frustrerend over. Ze is impulsief, weinig tactisch en haar dilemma, gebeurt dit echt of alleen in mijn hoofd? is al snel duidelijk voor de kijker. Dat is dan ook één van de grootste zwakke punten van Unsane. De spanning komt nauwelijks tot stand, doordat het in het begin al snel duidelijk wordt wat wel en niet waar is.

Een ander punt van de kritiek zijn diverse plotholes in de film. Een potentiele stalker die binnen no-time een baan vindt in een gesloten inrichting. Een man die grote fouten maakt met medicatie, maar toch gewoon kan blijven. En, belangrijker nog: hoe ontdekten ze deze zo plots? Beveiligingscamera’s die uit gezet worden, voor een langere periode, zonder dat iemand daarvan opkijkt. Mannelijke en vrouwelijk patiënten die samen op een grote slaapzaal slapen, waaronder patiënten met intensieve agressieproblemen. Gebeurt dat echt? Patiënten die dagenlang verdwijnen voordat iemand ze kwijt is. Er zijn te veel onduidelijke lijntjes in deze film, die niet geloofwaardig zijn opgezet. Waardoor de kijker regelmatig fronst van ongeloofwaardigheid.

De filmtechniek is opvallend, hoewel niet storend. De gehele film is gefilmd met een Iphone. Het is niet storend, maar het voegt ook niets toe. Al met al is Unsane een film met een veelbelovend verhaal, de beloofde spanning komt echter niet tot stand. Sawyer komt niet over als een geloofwaardig karakter, en de grote vertwijfeling wordt veel te vroeg in de film al opgelost. Teleurstellend. 

Recensie: Unsane