Recensie: The darkest minds RECENSIE

Recensie: The Darkest minds

The Darkest Minds is de verfilming van het eerste boek van de gelijknamige trilogie van Alexandra Bracken. De boeken waren geweldig, kan de film het verhaal van de boeken recht doen?

In The Darkest Minds breekt er een ziekte uit genaamd IAAN waar miljoenen kinderen aan sterven. De kinderen die de ziekte wel overleven krijgen een speciale kracht. Deze kinderen worden opgesloten in kampen, onderverdeeld in een kleur bijpassend bij hun kracht, om te proberen deze kinderen te ‘genezen’. Ruby blijkt een van de gevaarlijkste krachten te hebben, namelijk mind control. Ze probeert er alles aan te doen om onder de radar te blijven. Wanneer ze toch wordt ontdekt ontsnapt ze met hulp van dokter Cate uit het kamp. Eenmaal buiten weet Ruby niet wie ze kan vertrouwen en slaat ze op de vlucht. Samen met drie andere kinderen probeert ze een speciale schuilplaats te zoeken waar ze hopelijk veilig zijn.

The Darkest Minds weet je meteen de film in te trekken. Dit komt door de vrij heftige gebeurtenis in het begin: de uitbraak van IAAN waardoor een groot deel van de kinderen sterft en het overgebleven deel van de kinderen speciale krachten krijgen. We volgen hoofdpersoon Ruby, die ontdekt dat ze ‘oranje’ is; ze kan de geest van mensen manipuleren. Ruby komt in een van de opvangkampen terecht waar kinderen ‘genezen’ worden van IAAN. Tot dan toe volgt de film de boeken heel goed. Uiteraard kan de film niet alle details in de boeken volgen en zijn sommige scenes aangepast, maar dat is nergens storend. Vaak erger ik me als de film zoveel afwijkt van de boeken en het is mooi om te zien hoe de verfilming van The Darkest Minds over het algemeen de boeken trouw volgt. Het enige wat ze echt veranderd hebben is de kracht van hoofdpersoon Chubs. In de boeken is hij blauw (telekinese) in de film hebben ze van hem groen gemaakt (verhoogde intelligentie) dit vind ik persoonlijk erg jammer aangezien zijn kracht ook een deel van zijn identiteit is.

Een nadeel aan de film is de snelheid waarmee de eerste helft zich afspeelt. Ruby is maar heel kort in het kamp, waardoor je als kijker niet echt een beeld krijgt van waar ze de afgelopen vijf jaar in geleefd heeft. De omstandigheden waren vreselijk, maar dit is niet terug te zien in de film. Dat is jammer want hierdoor mist de film dat extra laagje diepgang. Nadat Ruby ontsnapt is ontmoet ze de andere drie hoofdpersonen (Liam, Chubs en Zu). Ik moet complimenten geven aan de casting directors want de hoofdpersonen lijken precies op de personages zoals ik ze me in mijn hoofd had voorgesteld tijdens het lezen. Deze eerste helft van de film waarin Ruby met hun optrekt gaat ook vrij snel voorbij. Je mist net dat beetje extra. De vriendschap die zich tussen hun opbouwt komt niet helemaal goed op de kijker over. Hier had de regisseur nog wat meer op mogen focussen, zodat je echt het gevoel had dat de vier hoofdpersonen onafscheidelijk zijn.

De special effects zien er goed uit in de film, de actiescenes zijn spannend en mooi opgenomen en de manier waarop de krachten van de kinderen wordt getoond is erg leuk in beeld gebracht. De film volgt gedurende de hele speeltijd over het algemeen de boeken heel goed, waar ik en waarschijnlijk vele andere fans, erg blij mee ben. De film bereikt een climax en het eind van de film heeft net zo’n hartverscheurende climax als het boek, waarbij je het waarschijnlijk bijna niet droog zal houden. Kortom The Darkest Minds is een heerlijke verfilming geworden van een geweldig boek! Ik hoop dat de andere twee delen van de trilogie ook nog verfilmd gaan worden.

Recensie: The Darkest minds