Recensie: The princess switch RECENSIE

Recensie: The princess switch

Elk jaar brengt Netflix enkele nieuwe kerstfilms uit. Na de heerlijke A Christmas Prince van vorig jaar, stond nu The Princess switch hoog op mijn lijstje. 

De film begint met winterse shots van de stad Chicago, waardoor je al meteen lekker in de kerstsfeer komt: overal lichtjes, een grote schaatsbaan en dik ingepakte voorbijgangers. In het centrum runt Stacy de Novo (gespeeld door Vanessa Hudgens) een schattig bakkerijtje. Haar souschef én beste vriend is Kevin. Samen met zijn dochtertje Olivia besluit hij Stacy in te schrijven voor een prestigieuze bakwedstrijd in het koninkrijk Belgravia. Opvallend: ook de film A Christmas Prince speelde zich af in een fictief koninkrijk, Aldovië! 

Met z'n drieën reizen ze naar het sprookjesachtige Belgravia. Daar aangekomen ontmoet Stacy bij toeval barones Margaret van Montenaro (ook gespeeld door Vanessa Hudgens), verloofde van de kroonprins Edward. Ze lijken als twee druppels water op elkaar en op initiatief van Margaret besluiten de twee voor enkele dagen van leven te ruilen. 

De dubbelrol van Vanessa Hudgens in The princess switch is prima gespeeld. Ze moet natuurlijk de eigenschappen van haar personages wat overdrijven, om overtuigend twee hele verschillende vrouwen neer te zetten. Het spelen van Stacy gaat haar beter af, waarschijnlijk omdat dit een personage is dat dichter bij haarzelf ligt. Het overdreven 'Britse' van de Margaret komt op den duur te gemaakt over, vooral het accent kan een beetje irritant worden. 

Het verloop van de film is vrij voorspelbaar, want natuurlijk merken diverse mensen dat er iets veranderd is aan de Amerikaanse Stacy en de keurige Margaret. Niemand, behalve Olivia, kan er echter de vinger op leggen hoe dat komt. Olivia wordt Margareths partner-in-crime en dat levert leuke situaties op. Bij Stacy loopt ook niet alles op rolletjes, want prins Edward besluit niet op werkbezoek in Barcelona te gaan, maar zijn verloofde beter te leren kennen. Hoe redt Stacy zich hier uit? 

Edward, gespeeld door Sam Palladio, is helaas niet van het kaliber 'superknappe prins'. Terwijl dat iets is wat je wel verwacht bij een Netflix orginal: je valt vaak als een blok voor de mannelijke hoofdpersoon. Wat mij betreft hadden de makers van deze film nog wel even door mogen zoeken naar een iets overtuigendere Prince Charming. 

Een stuk beter gecast is Nick Sagar, die de rol van Stacy's beste vriend Kevin speelt. Hij is aandoenlijk als vader van zijn dochtertje, maar de scène waarin hij met ontbloot bovenlijf het beeld in komt lopen laat meteen een heel andere kant van hem zien.. Zijn chemie met Hudgens zit wel goed, je zou zo geloven dat ze inderdaad al jarenlang bevriend zijn.

Ondanks dat het verhaal je niet zal verrassen, levert het wel een fijn filmavondje op, zeker in de aanloop naar kerst. Alle ingrediënten om in de kerststemming te komen zijn aanwezig: sneeuw, ritjes in een koets, een prins (en in dit geval een zeer knappe souschef) en veel romantiek. Verwacht geen hele originele film, maar ga lekker op de bank zitten met een kopje thee en een stukje chocolade en laat je meevoeren in het verhaal. 

Wat mij betreft is The Princess Switch minder geslaagd dan A Christmas Prince, maar alsnog vermakelijk, dus: drie hartjes! 

Recensie: The princess switch