Recensie: You seizoen 1 RECENSIE

Recensie: You – seizoen 1

You: de serie waar zo ongeveer iedereen naar uitkeek. Ikzelf had ook extreem hoge verwachtingen. Want ja, de makers van Pretty little liars, dat kan alleen maar veel goeds betekenen toch?

In de eerste aflevering zie je het verhaal vanuit het perspectief van Joe, de jonge boekverkoper, die halsoverkop verliefd wordt op de knappe girl-next-door Beck. Al na deze korte kennismaking, heeft hij zijn zinnen op haar gezet en wil dan ook alles van haar weten en duikt in haar leven. Zelfs door voor haar huis te posten en te bespioneren. Omdat alles vanuit Joes perspectief is, begrijp je zijn handelingen haast beter. Zelfs als hij onterecht iemand neerslaat, dit lijkt daardoor luchtig en haast normaal.

Ietwat ongeloofwaardig is wel dat Joe alles lijkt mee te zitten. Zeker wanneer hij weer eens aan het stalken is. Op een gegeven moment is hij zelfs bij Beck in de badkamer wanneer zij thuis komt. Hij verschuilt zich dan in haar douche. Die zij daarop volgend zonder te kijken aanzet, ze wordt gebeld, zet de douche uit en gaat weg. Een teruggekeerd aspect is dat hij telkens door het oog van de naald kruipt.  

Bovenop de stalkerverhaallijn, is er ook de lijn met de buurjongen van Joe, Paco. Om aan te tonen dat Joe niet alleen maar slecht is en ook zich bijzonder goed ontfermt over deze zeer aandoenlijke jongen. Voor Paco val je als kijker direct als een blok en Joe krijgt hierdoor dat vleugje empathie. Dat vleugje mis je direct weer wanneer hij flashbacks ziet over zijn eigen opvoeding en langzaamaan ontrafel je zijn echte waarheid en Joes andere kijk op de wereld. Iedere aflevering zie je deze flashbacks en besef je meer en meer dat hij vanuit zijn verleden keuzes maakt. En goed en kwaad op een andere manier ziet.

Ook Beck maakt keuzes die je als kijker niet altijd even goed begrijpt. Ze heeft een – op het eerste gezicht – fantastische, knappe jongen aan de haak geslagen. Maar toch keert ze telkens terug naar haar ex. Met deze jongen zie je intieme scenes, maar hij is niet goed voor haar en je wilt haar als kijker toeschreeuwen dat ze een enorme fout maakt. Met Beck krijg je niet echt een band omdat zij zo leeft naar hoe een ander haar wil zien leven. En uit alle macht wil ze aan het perfecte plaatje voldoen en er graag bij horen.

Spanning is wel wat deze serie continu heeft. De tussenstukjes kunnen af en toe wat saai aanvoelen en bevatten veel uitleg en details. Misschien soms iets te veel. Maar dat maakt You dan direct erna weer goed met een spannende moordscène, waardoor je blij bent met een ietsje rustiger stuk verhaal.

Een ander klein minpuntje: de sms-berichten die in het Nederlands vertaald zijn. In aflevering 9 is Netflix deze vergeten te vertalen en kon je in de totale aflevering lezen wat Beck en haar vrienden naar elkaar sturen in een Scandinavische taal. Erg slordig! Hierdoor miste je de hele essentie van de aflevering en merk je hoe afhankelijk je eigenlijk bent van de sms-berichten, zeker in een van de laatste afleveringen. Verder erg leuk gedaan met de berichten die over je beeldscherm heen komen. Soms kwam het ietwat kinderlijk over, maar dat heeft ook te maken met de Nederlandse vertaling.

Helemaal perfect is You dan ook niet, het heeft wat verbeterpuntjes. En voelt soms als een aftreksel van PLL. Toch is het nog steeds een erg vermakelijke serie om te kijken en een kleine cliffhanger aan het eind, maakt dat ik ook weer zit te smachten op het tweede seizoen van You. Laat maar komen!

Recensie: You – seizoen 1