Recensie: Papillon RECENSIE

Recensie: Papillon

De film Papillon van regisseur Michael Noer, werd in 2017 uitgebracht en is een remake van de originele film uit 1973. Papillon is gebaseerd op de autobiografie van Henri 'Papillon' Charrière. De hoofdrollen worden vertolkt door Charlie Hunnam als Papillon en Rami Malek als Louis Dega.

Charrière werd in 1906 geboren en kwam uiteindelijk in Parijs terecht, waar hij een kluiskraker werd.  Hij krijgt de bijnaam Papillon, ‘vlinder’, vanwege een grote tatoeage van een vlinder die hij in zijn jongere jaren op zijn borst heeft laten tatoeëren. Een bevriende crimineel werd dodelijk getroffen bij een overval en noemde bij de politie een naam, waar het woord ‘papillon’ in voorkwam. De politie pakt gelijk Henri ‘Papillon’ Charrière op, ondanks het feit dat hij onschuldig is en door zijn vriendin Nenette van een alibi wordt voorzien. In het begin van de 20ste eeuw waren de Fransen niet misselijk met zware straffen opleggen aan criminelen. Ze hadden koloniën genoeg waar ze het uitschot kwijt konden en Papillon wordt in 1931 veroordeeld tot levenslang en dwangarbeid in Frans Guyana.

Op het schip al komt Papillon in contact met de vervalser Louis Dega. Een wat schlemielig mannetje. Echter invloedrijk in de criminele onderwereld omdat hij iedereen van valse papieren kon voorzien. Derhalve is het ook bekend dat hij rijk is. Hij vormt een makkelijk doelwit voor andere gevangenen die hem willen vermoorden om zijn geld. Papillon, een stoere kerel, neemt het voor hem op en beschermt hem voortaan.

Papillon is vastbesloten te ontsnappen en al vanaf het allereerste begin is hij aan het plotten en plannen om dit voor elkaar te krijgen. Het zal hem uiteindelijk drie pogingen kosten; lange jaren van eenzame opsluiting tussendoor en het verlies van zijn oude leven. Hij eindigt na poging twee, samen met Dega uiteindelijk op het verschrikkelijke gevangenis eiland ‘Île du Diable’, Duivelseiland, voor de kunst van Frans Guyana. Van dat eiland is nog nooit iemand ontsnapt…

De film is erg indrukwekkend en heel realistisch. De omstandigheden in de jungle en in het strafkamp zijn mens onterend en mergelen iemand volledig uit. Het sterftecijfer is dan ook erg hoog. Als de enge ziektes en het zware werk je al niet omleggen, doen je medegevangenen dat wel. Alleen de sterksten overleven. De sfeer van de film is dan ook donker en deprimerend.

De onwaarschijnlijke vriendschap die groeit tussen Papillon en Dega is pure noodzaak. Twee heel verschillende karakters en personen die aan elkaar overgeleverd zijn, essentieel om te kunnen overleven. Zonder elkaar redden zij het niet.

Papillon de rauwe straatvechter die instinctief reageert en Dega fysiek zwak, maar intelligent en rijk. Eerst is Dega voor Papillon alleen de man met geld die zijn weg naar de vrijheid kan financieren. Geld in ruil voor bescherming. Maar gaandeweg ontstaat er een diepe vriendschap, bijna broederliefde. Charlie Hunnam en Rami Malek weten dit mooi naar voren te brengen en ze hebben een goede interactie samen. Overtuigend en geloofwaardig.

De originele film Papillon uit 1973 (overigens ook het jaar waarin de echte Henri Charrière overleed) was al erg goed en indrukwekkend. De hoofdrollen werden vertolkt door Steve Mcqueen als Papillon en Dustin Hofman als Louis Dega. Fantastisch acteerwerk en grote bekende namen uit die tijd, dus grote schoenen om te vullen voor de acteurs van nu. Maar Charlie Hunnam en Rami Malek lukt dit op perfecte wijze.

Het is heel mooi ook, dat regisseur Michael Noer in zijn Papillon niet aan de essentie van het verhaal is gaan tornen om maar een hele andere film neer te zetten dan de originele versie. Als je de twee films achter elkaar zou bekijken, dan is er eigenlijk niet veel anders. Ja, technisch gezien is de kwaliteit van nu veel beter, maar de intensiteit heeft Michael Noer ook heel goed kunnen behouden.

Steve Mcqueen en Charlie Hunnam lijken qua uitstraling en fysiek enorm op elkaar. Beiden fantastische acteurs die een heel sterk karakter neerzetten. Het zelfde geldt voor Dustin Hofman en Rami Malek. Chalie Hunnam kennen we natuurlijk allemaal van Sons of Anarchy en King Arthur en Rami Malek heeft net de rol van zijn leven neergezet als Freddie Mercury in Bohemian Rapsody. Niet de minste heren dus.

Andere rollen zijn weggelegd voor Ronald Möller als Celler; Brian Vermel als Guitto, Joel Bassman als Maturette en de Nederlandse Yorrick van Wageningen als de bewaker Barrot.

Meestal vind ik remakes van oudere film heel erg tegenvallen, maar bij deze film is dat absoluut niet het geval. Zondermeer 5 hartjes voor deze verfilming van dit indrukwekkende verhaal.

Recensie: Papillon