Recensie: Aquaman RECENSIE

Recensie: Aquaman

Schrijver James Wan, die eigenlijk vooral bekend is van horrorfilms zoals Saw, Insidious, The Conjuring en The Nun, is een verrassende toevoeging aan de DC comic verfilming Aquaman. Deze held kwamen we eerder al tegen in de film Justice League, die in 2018 in de bioscoop draaide. Aquaman is voornamelijk een op zichzelf staande avontuurlijke actiefilm, die buiten enkele zeedieren met scherpe tanden, ver van het horrorgenre afstaat.

Arthur Curry (Jason Momoa) is de erfgenaam van Atlantis, een onbekend koninkrijk gelegen onder water. De film speelt zich af in de uitgestrekte, visueel adembenemende onderwaterwereld der zeven zeeën. Het vertelt het oorsprongsverhaal van de half-mens, half-Atlantiër ‘Arthur Curry’. Arthur maakt de reis van zijn leven waarin hij geconfronteerd wordt met wie hij werkelijk is. Het feit dat hij maar weinig afweet van zijn afkomst en zijn moeder spoorloos verdwenen is, maakt dit er niet gemakkelijker op.  Met behulp van zijn vreemde krachten probeert hij te ontdekken of hij het waard is om te zijn waarvoor hij is voorbestemd... een Koning.

Vooral aan het begin van Aquaman, waar Nicole Kidman een soort zeemeerminpak draagt, zou zo uit een film van de vorige eeuw kunnen komen, waar men nog geen computer gebruikte om een film te maken. Gezien het feit wat de filmmakers allemaal kunnen met computers en geavanceerde technieken, is dit even wennen. Door juist deze mogelijkheden verwacht je bij Nicole Kidman ook een wat meer bijzonder pak. Gelukkig geldt dit alleen voor het begin van de film, want voor de rest wordt het witte doek gevuld met diverse special effects. De film speelt zich voornamelijk onder water af, wat natuurlijk wat vergt van het acteertalent van de verschillende acteurs. Je moet namelijk wel altijd in je achterhoofd houden, dat de film zich onder water afspeelt. De geavanceerde technieken maakt dat de film vooral ook de moeite waard is om in 3D Imax, Dolby Digital of zelfs 4DX te gaan ervaren, omdat dit een echte toevoeging is. De prachtige beelden maken dan nog extra indruk.

Helaas is het wel zo dat Aquaman het vooral moet hebben van deze effecten, omdat het verhaal wat oppervlakkig blijft. Of is het juist zo dat de digitale technieken het verhaal juist wat overspoelen? Tijdens het kijken van de film wil je namelijk meer te weten komen over het verleden van Atlanna. De scène waar Arthur Curry als kind de zeedieren weet te beïnvloeden is bijvoorbeeld heel indrukwekkend. Maar om het verhaal meer diepgang te geven, had James Wan ervoor kunnen kiezen om meer aandacht te besteden aan Aquaman in zijn jonge jaren en hoe hij met deze gaven om leert gaan. Wel is er een goede keus gemaakt voor Jason Momoa als hoofdrolspeler Arthur Curry. Hij is eigenlijk precies de man, die in je verbeelding naar boven komt wanneer je je de koning van Atlantis voor de geest haalt. Ditzelfde geldt voor Amber Heard, die de rol van Mera vertoont. Zij doet met haar rode haar, namelijk gelijk denken aan de kleine zeemeermin. En stiekem maakt Nicole Kidman, als Atlanna (moeder van Arthur) ergens wel diepe indruk. Simpelweg omdat deze rol doet denken aan Nicole Kidmans vertolking in The Golden Compass, dat alweer een film van twaalf jaar geleden is.

Aquaman is zeker geen slechte film, maar met James Wan aan het roer, zou je ergens een diepgaander verhaal verwachten. Daarbij lijkt de balans tussen de special effects en de verhaallijn een beetje zoek. Wel kunnen we alleen maar beamen dat er qua acteurs een uitstekende keus is gemaakt. .

Recensie: Aquaman