Recensie: The Sisters Brothers RECENSIE

The Sisters Brothers is de eerste Engelstalige film van Gouden Palm winnaar Jacques Audiard (Un Prophète, De Rouille et d’Os). Het verhaal is gebaseerd op de gelijknamige roman van Patrick deWitt. Audiard weet hiervoor een topcast te strikken, met o.a. Joaquin Phoenix (Charlie), Jake Gyllenhaal (John Morris), John C. Reilly (Eli) en Riz Ahmed (Hermann Kermit). De film ging in première op het filmfestival van Venetië. Hier won hij de Prijs voor Beste Regisseur.

1850, het Wilde Westen is volledig in de ban van goudkoorts. De beruchte huurmoordenaars en broers Eli en Charlie Sisters krijgen de opdracht om Hermann Kermit Warm op te sporen. Daarbij krijgen ze de hulp van de sluwe Morris. Warm laat zich echter maar moeilijk vangen en wat begon als een routineopdracht, wordt al gauw een gevaarlijke tocht naar de andere kant van het land. Maar is Morris eigenlijk wel te vertrouwen en wat is Warm's geheim dat hem zo waardevol maakt? Meer en meer begint Eli zich af te vragen waar hij in hemelsnaam aan begonnen is.

Audiard heeft The Sisters Brothers omgetoverd tot een moderne en sfeervolle western. Het is zeker niet de gewone ‘’western’’ die we gewend zijn. De intense vuurgevechten maken plaats voor subtiliteit. Het gaat meer over de reis dan over de bestemming. Je ziet de wreedheid van het wilde westen en welk effect het heeft op de individuele personen.

Het mooie aan de film is dat goed en slecht niet zo hard tegenover elkaar gezet worden. Je volgt als het ware twee verhalen die tegenover elkaar staan maar uiteindelijk samenkomen omdat ze beiden proberen te overleven in de onzekere tijd. Ook laat het zien dat het leven geen rozengeur en maneschijn was maar juist hard en wreed. De scènes waarin bijvoorbeeld iemand dronken is of wanneer een arm geamputeerd wordt, worden niet mooier gemaakt dan het in werkelijkheid is. Door dit in de film te laten zien, kom je erachter hoe het echt in het wilde westen er aan toe ging en krijgt het een stukje realisme.

De actie die er wel in plaats vond, zag er goed uit. De beelden lopen snel maar vloeiend in elkaar over. De production design is ook erg mooi ontworpen. De decors en kleding zien er netjes uit en brengen je helemaal in de sfeer van de western.

De acteurs zijn alle vier uitmuntend. De subtiliteit die ze in hun acteerwerk leggen is geweldig om te zien. Een mooi voorbeeld; als je ziet hoe Eli reageert wanneer hij voor het eerst een tandenborstel gebruikt of als zijn paard overlijd en hij er meer moeite mee heeft dan hij had verwacht.

Een klein minpuntje is de duur van The Sisters Brothers. Hij verloopt op sommige momenten erg traag en er had wat meer vaart in gemogen. De dialogen zijn ook wat te langdradig, het gaat dan over koetjes en kalfjes Je krijgt hierdoor de neiging om snel afgeleid te raken. Dit past natuurlijk in de manier waarop de film bedoeld is maar voor een echte western liefhebber kan het een afknapper zijn.

The Sisters Brothers is geen klassieke western. In deze film wordt het conflict vrij snel naar de achtergrond geplaatst. Je ziet vooral wat voor een moeilijke tijd het eigenlijk was en dit wordt realistisch neergezet. Je wordt als het ware meegesleurd naar het wilde Westen in die tijd. Hij duurt misschien net iets te lang maar saai is hij bij lange na niet.