Recensie: Holmes & Watson RECENSIE

Recensie: Holmes & Watson

Geregisseerd door Etan Cohen is Holmes & Watson een parody op de bekende detective. In de film spelen Will Farrel en John C. Reilly de hoofdrollen. Dit duo heeft al eerder de populaire film Step Brothers gemaakt.   

De briljante detective Sherlock Holmes herenigt zich met zijn goede vriend, de dokter John Watson. Ze krijgen de eer om de Britse koningin te ontmoeten, maar komen in moeilijke en gênante situaties terecht. Als blijkt dat over enkele dagen een aanslag gepleegd zal worden op diezelfde koningin, moet het olijke duo haar beschermen tegen ene James Moriarty.  

Het verhaal over Sherlock Holmes is zo bekend over de hele wereld, dat er al meerdere verfilmde versies bestaan. Het personage is zo interessant dat er veel mee geëxperimenteerd wordt. Ook Holmes & Watson is hier een voorbeeld van. Maar is deze film net zo goed als alle anderen?   

Je verwacht dat dit een veel belovende film is. Dit komt niet alleen door het fantastische verhaal rondom Holmes, ook de acteurs zijn boeiend aangezien ze al eerder in een goede komedie hebben gespeeld. Niets is minder waar. Je moet van de humor van Farrel houden om deze film dragelijk te vinden.   

De film begint boeiend met een rechtzaak waar Holmes moet spreken en zijn briljante brein laat werken. Dit is mooi gemaakt, je ziet precies hoe zijn berekeningen rond hem zweven. Helaas wordt dit niet vastgehouden en gaat het al snel bergafwaarts. Het verhaal zit niet goed in elkaar en hoe langer de film duurt, hoe saaier het wordt met als gevolg dat je snel afdwaalt. Dit komt goed naar voren in de scène waarin Watson en Holmes naar het mortuarium gaan, het blijkt dat Holmes niet tegen de dood kan en hierdoor ziek wordt. Het wordt erg overdreven wanneer hij keer op keer moet overgeven, de scène voelt hierdoor oneindig aan en is ook niet erg smakelijk om naar te kijken.  

Het verhaal heeft daarnaast veel te veel verschillende wendingen waardoor je het niet meer bijhoudt. Zo vindt het stel een dreigbrief bij een lijk die afkomstig is van Moriarty. Daarna hebben ze ineens een nieuwe verdachte die het slachtoffer vergiftigd moet hebben, namelijk Gustav Klinger. Voordat ze hem kunnen ondervragen gaat hij natuurlijk dood. Daarna verdenkt Holmes zijn beste vriend en uiteindelijk blijkt het gewoon de poetsvrouw te zijn die toevallig de dochter van Moriarty is. Dit wijst dus op veel verschillende, en rare, plotwendingen die uit het niets ontstaan. 

Ook de humor is niet echt grappig. De grappen zijn voorspelbaar en het lijkt alsof je ze al vaker gehoord hebt. Het enige lichtpuntje in de film is Ralph Fiennes die af en toe in beeld komt. Tevens is de kleine gastrol voor Billy Zane aan boord van de Titanic leuk gevonden, maar daar blijft het helaas bij.  

Toch doen de acteurs het niet slecht. Het personage dat ze spelen zetten ze geloofwaardig neer. Alleen jammer dat ze een slecht script hebben gekregen. Helaas kunnen zelfs zij deze flop niet redden. Het enige positieve van de film is dan nog de set en de kostuums. Het past bij het tijdbeeld en zien er netjes uit.  

Holmes & Watson is een film met potentie maar helaas heeft Cohen de plank flink misgeslagen. De humor en het verhaal zijn slecht en de acteurs maken het helaas niet veel beter.

Recensie: Holmes & Watson