Recensie: The Nutcracker and the Four Realms RECENSIE

Recensie: The Nutcracker and the Four Realms

The Nutcracker and the Four Realms is een Amerikaanse fantasyfilm uit 2018, geregisseerd door Lasse Hallström en Joe Johnston. Het is geïnspireerd op het korte verhaal The Nutcracker and the Mouse King van Ernst Theodor Amadeus Hoffmann en De notenkraker (ballet) van Marius Petipa. De film is geproduceerd door Walt Disney Pictures. 

Alles wat Clara (Mackenzie Foy) wil is een sleutel - een unieke sleutel die een doos ontgrendelt dat een onbetaalbaar geschenk van haar overleden moeder bevat. Een gouden draad, gegeven op het jaarlijkse feest van peetvader Drosselmeyer (Morgan Freeman), leidt haar naar de felbegeerde sleutel. Terwijl ze de draad volgt komt ze in een vreemde en mysterieuze wereld terecht. Hier ontmoet Clara soldaat Phillip (Jayden Fowora-Knight), een bende muizen en de regenten die over drie Koninkrijken heersen: Land van Sneeuwvlokken, Land van Bloemen en Land van Snoepgoed. Clara en Phillip moeten het onheilspellende vierde Koninkrijk trotseren. Dit is de thuishaven van de tirannieke Moeder Ginger (Helen Mirren) om hier de sleutel van Clara te vinden en hiermee hopelijk de harmonie terug te brengen in de Koninkrijken. 

De filmt begint in de sfeer van Narnia, net als in die film belandt Clara in een fantasiewereld tijdens een zoektocht. Daarna verandert dit en lijkt het meer op een mix van Alice in wonderland en The wizard of Oz. Dit komt goed naar voren wanneer Clara door de verschillende landen reist (Jammer genoeg zien we maar een heel klein stukje van het land van sneeuwvlokken en bloemen). Daarnaast is het plot cliché met een voorspellend einde, namelijk een meisje dat haar moeder verloren is en daarboven op ook nog de vrouwenpower. Verrassend en vernieuwend is de film dan ook niet, maar het kan er wel mee door.  

De kostuums en het decor zien er daarentegen magisch en aantrekkelijk uit. Ze passen bij het tijdsbeeld en de vele kleuren en details zijn een lust voor het oog. De CGI ziet er ook goed uit. De manier waarop ze de muizenkoning hebben gecreëerd is interessant. Hij bestaat namelijk uit een horde muizen die met z'n allen bij elkaar de koning vormen. 

Het is leuk om te zien dat er ook een stukje van het ballet naar voren komt in The Nutcracker and the Four Realms. Dit is een prachtig optreden van de fantastische danseres Misty Copeland. Ook de mooie klassieke muziek van Tsjajkovski te horen is, maakt de film nog een stukje magischer. 

De jonge Foy is de absolute ster van de film. De manier waarop ze haar personage tot leven brengt is geweldig om te zien. Sommige bewegingen die ze maakt (als ze bijvoorbeeld hoffelijk wil zijn) zijn daarentegen iets te overdreven, maar haar acteerwerk is fantastisch. Keira Knightley valt echter tegen. Haar hoge stemmetje is erg irritant en de vraag waarom ze hiervoor gekozen hebben blijft door je hoofd zweven. Freeman heeft jammer genoeg maar een kleine rol, hij had meer schermtijd mogen krijgen. 

The Nutcracker and the Four Realms is een magische familiefilm. Het algemene plaatje ziet er fantastisch en betoverend uit. Het stukje ballet en muziek maken de film nog beter. Het is jammer dat het verhaal een beetje tegen valt.  

Recensie: The Nutcracker and the Four Realms