Recensie: T-34 RECENSIE

Recensie: T-34

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vechten de Russen tegen de Duitsers om hun land te beschermen. Nikolay, de commandant van de tank die we in de film volgen, heeft als geen ander een hekel aan de Duitsers. Samen met zijn tankbemanning doet hij er alles aan om de Duitsers te stoppen - maar tegen welke prijs?

T-34 is vernoemd naar het type tank waarin onze hoofdpersonen rijden. Het is een super robuust en sterk model, waardoor het de Russen is gelukt om de Duitsers te bevechten. Wat gaaf is aan deze film, is dat een echte T-34 gebruikt is voor de opnames. Deze is opgeknapt en ingezet voor de film, dat maakt het extra boeiend om naar te kijken.

T-34 is een Russische film, en is dus voor een groot deel ook in het Russisch gesproken. De rest van het dialoog is in het Duits. Er is een tolk bij wanneer er in het Duits gesproken wordt, die beide kanten op vertaald. Dat is gemakkelijk voor het bekijken voor de Russen, zodat ze geen ondertiteling hoeven te gebruiken - dat is niet overal zo gebruikelijk als bij ons. In Nederland wordt alle dialoog gewoon ondertiteld. Je moet er even doorheen prikken dat je niets kunt verstaan (we gaan er tenminste van uit dat de meeste mensen geen Russisch spreken). Normaal gesproken kun je wel een stukje van de ondertiteling missen en het nog begrijpen, maar dat is hier niet het geval.

Het verhaal van T-34 is vrij uniek, omdat het een ander uitgangspunt heeft dan de meeste oorlogsfilms. Het begint in gevecht, maar later komen ze in een kamp terecht en gaat het verhaal daar verder. Daardoor is er sprake van zowel vechtscènes als minder heftige scènes, waarin meer gepraat wordt. Dat is een welkome afwisseling. Er wordt ook een liefdesverhaal in verwerkt, maar dit is nogal afgezaagd en afgeraffeld. Binnen een mum van tijd zijn twee mensen verliefd en willen niet zonder elkaar leven. Er zit weinig diepgang in, en het lijkt alsof het alleen maar toegevoegd is om vrouwen ook een beetje tevreden te houden.

Er is veel gebruik gemaakt van slowmotion beelden. Die volgen bijvoorbeeld kogels of kanonnen, en dat geeft een super gaaf effect. Het is meerdere malen in de film zichtbaar dat er CGI gebruikt is. Je ziet duidelijk wanneer de beelden niet echt zijn, zoals wanneer je een tank volgt die over een weg rijdt en je aan de omgeving en tank zelf ziet dat ze er nep uit zien. Dat is jammer, want het had wel wat realistischer gemaakt kunnen worden.

T-34 is een oké film om te kijken als je van oorlogsfilms houdt, maar houdt er wel rekening mee dat hij niet Engels gesproken is. Dat kan een tegenvaller zijn als je de trailer niet hebt gezien en je blanco de film in gaat. Het is geen super bijzondere film, maar er zit wel veel actie in. Het is  een leuke film om eens te bekijken als je van dit type verhaal houdt.

Recensie: T-34