Recensie: La ragazza nella Nebbia RECENSIE

Recensie: La ragazza nella Nebbia

Er is gelijk al iets interessants te melden over de Italiaanse film La ragazza nella Nebbia, dat niets anders betekent dan Meisje in de mist, namelijk dat de regisseur van deze film, Donato Carrisa, eveneens ook de auteur is van het gelijknamige boek. Voordeel is dat het boek zoals bedoeld op het witte doek verschijnt, omdat de auteur in dit geval aan het roer staat. Een nadeel hierbij kan zijn, dat je in dit geval geen regisseur hebt die onpartijdig naar het desbetreffende boek kan kijken. Een schrijver kijkt immers altijd anders naar zijn eigen verhalen dan elke willekeurige buitenstaander.

La Ragazza Nelle Nebbia draait om de ongrijpbare inspecteur Vogel, die de meeste tijd doorbrengt op de bank van psychiater Flores. Hierbij doet hij verslag van zijn onderzoek naar een moord op de zestienjarige Anna Lou, waarbij hij de pers gebruikt om de dader in het nauw te drijven. Maar of dit de juiste manier is en of Vogel in dit geval ook geen andere motieven erop na houdt, wordt in La Ragazza Nella Nebbia langzaam onthult.

Dit is nu typisch een film dat zijn kijkers met een dubbel gevoel achterlaat. Aan de ene kant begint La ragazza nella Nebbia heel sterk met een scène van een vrouw die verdwijnt in de mist. Daarna treffen we inspecteur Vogel met bloed op zijn hemd op de bank bij de psychiater, die vertelt wat hem op dit punt in het verhaal heeft doen belanden. Deze twee scènes wekken gelijk nieuwsgierigheid op, doordat ze vragen oproepen: Wat is er gebeurd met het meisje? Waarom zit Vogel bij de psychiater met bloed op zijn hemd. Daarbij wordt er vooral met de eerstgenoemde scène een mooie duistere sfeer gecreëerd. Ook de kracht die de journalistiek heeft op het vinden van misdadigers en het vastnagelen aan de schandpaal van onschuldige mensen, wordt in deze film pijnlijk duidelijk. De betekent een realiteitscheck met betrekking tot de invloed van (social) media, een erg actueel thema.

Aan de andere kant bevat de film diverse plotwendingen, die voor het gevoel eigenlijk te laat komen. Dit betekent dat er voor het gevoel van de kijker te veel tijd wordt besteedt aan de ‘verkeerde’ dader. Hierdoor kan de aandacht verslappen en dat is zonde. Je verliest dan langzamerhand de aandacht voor de daadwerkelijke conclusie van La ragazza nella Nebbia. De vraag die de kijker zichzelf stelt is wat dan precies het doel van de film is? Het pakken van de moordenaar of het laten zien hoe hardvochtig de media kan zijn, wanneer er een mogelijke verdachte in het vizier is. Zonde want dit heeft ook een nadelige invloed op de spanningsboog. 

Concluderend is La ragazza nella Nebbia een thriller met een sterk begin, waarna het verhaal wat inzakt, doordat er gevoelsmatig te lang wordt gewacht met bepaalde plotwendingen. Dit is zonde, want als hier aandacht aan was besteed, had deze film met zijn duistere sfeer een hele sterke thriller kunnen zijn.

Recensie: La ragazza nella Nebbia