Recensie: Mademoiselle de Joncquières RECENSIE

Recensie: Mademoiselle de Joncquières

Madame de la Pommeraye zint op wraak als na lang weerstand te hebben geboden haar hart toch gebroken wordt door rokkenjager le Marquis des Arcis. Ze huurt hiervoor de welopgevoede mademoiselle de Joncquières en haar moeder in. Door een ongelukkige gebeurtenissen in hun verleden zijn zij gedwongen te werken als prostituee en willen er alles aan doen dit leven te ontvluchten.

Het verhaal van Mademoiselle de Joncquières zit goed in elkaar. Het is een verfilming van Jacques the Fatalist van Denis Diderot. Hiermee heeft filmmaker Emmanuel Mouret een goede basis te pakken voor dit kostuumdrama. Zoals passend bij de meeste kostuumdrama’s verloopt het verhaal redelijk langzaam. Dit zal voor sommige kijkers te lang zijn maar een liefhebber van kostuumdrama’s zal dit kunnen waarderen. Het zorgt namelijk voor een goede basis, voldoende achtergrondinformatie en, last but not least, ontspanning voor de kijker.

Deze goede basis wordt goed benut met de geweldige cast, de met een César bekroonde kostuums en de prachtige omgeving. De dialogen in de film maken het alleen al de moeite waard om deze film te gaan kijken. De manier waarop gedachten tussen de personages worden uitgewisseld: eerlijk maar wel zo beleefd en poëtisch mogelijk past volledig binnen het Frankrijk in dat tijdperk.

Mademoiselle de Joncquières wordt gespeeld door Alice Isaaz die op zeer overtuigende wijze deze jonge vrouw weet neer te zetten. Ook al zegt ze, zeker in het begin, vrij weinig, non-verbaal weet ze heel veel duidelijk te maken. Waar ze in eerste instantie vooral gebruikt lijkt te worden voor de wraak van Madame de la Pommeraye weet ze uiteindelijk toch als één van de grote winnaars uit dit verhaal te komen. Édouard Baer is een zeer aandoenlijke Marquis des Arcis. Hij presenteert deze rokkenjager in eerste instantie als een wat naïeve, puur door plezier gedreven man. Dit maakt het wat lastig je in te leven in alle vrouwen die voor hem vallen. Pas in de kennismaking met Mademoiselle de Joncquières laat hij een andere kant van zichzelf zien die wat gemakkelijker te respecteren is. Het personage dat voor de meeste verwarring zorgt is Madame de la Pommeraye. Aan de ene kant is het een sterke vrouw die het prima redt in haar eentje nadat haar man is overleden. Aan de andere kant blijkt ze een zeer geduldige wraakgodin te zijn die erg ver gaat om de man die haar heeft gekwetst te straffen. Hierdoor verliest ze wat van het respect dat ze aan het begin heeft opgebouwd. Alle complimenten voor Cécile de France die alle kanten van Madame de la Pommeraye zo overtuigend heeft weten neer  te zetten.

Mademoiselle de Joncquières is een film waar elke liefhebber van kostuumdrama’s zijn hart bij kan ophalen. Helaas zal hij voor anderen wat minder toegankelijk zijn door de langdradigheid en het taalgebruik.

Recensie: Mademoiselle de Joncquières