Recensie: Doom: Annihilation RECENSIE

Recensie: Doom: Annihilation 

Doom: Annihilation is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2019, geschreven en geregisseerd door Tony Giglio. Het is een herstart op basis van de Doom-franchise van id Software en is de tweede live-actiefilmaanpassing van de franchise, na de film uit 2005.

Dit verhaal volgt een aantal ruimte mariniers. De mariniers krijgen een verontrustende oproep om hulp te bieden bij een basis op de 'Martian Moon'. Als ze er aankomen ontdekken ze dat de basis compleet overlopen is door demonen en wezens die een poort naar hel dreigen te openen. Nu is het aan Dark en haar bemanning om zoveel mogelijk wetenschappers te redden, de kernreactor te repareren en weer een weg terug te vinden naar buiten.

Het verhaal is erg cliché. Het gaat over mariniers die de dag willen redden. Echter speelt het zich dit keer niet op aarde, maar in de ruimte af. Ze hadden één taak om uit te voeren. Deze wordt echter uit het oog verloren, met als gevolg dat we meer naar onsamenhangende actie scènes zitten te kijken dan naar een spannend verhaal.

Over het algemeen oogt de hele film zeer goedkoop en dus ook de wezens vallen tegen. Het zijn overduidelijk mensen in rubber pakken. Daarbij helpt de CGI ook niet echt mee.

Je moet het dus maar doen met de actie. Veel andere dingen zie je namelijk niet in beeld. Jammer genoeg valt ook dit heel erg tegen. De actiescènes zijn net als de CGI gewoon niet geloofwaardig en tevens ontzettend nep.

En dan zijn we er nog niet want niet alleen de acteurs en de CGI zien er slecht uit, ook het decor stelt niks voor. Wanneer er bijvoorbeeld door een labyrint gerent wordt, zie je gewoon dat dezelfde decor stukken meerdere keren zijn gebruikt maar dan in een andere setting. Ze hadden duidelijk niet veel budget.

De personages zijn niet driedimensionaal en blijven erg aan de oppervlakte. Ze hebben eigenljik allemaal maar één karakter eigenschap. Bijvoorbeeld: een van hen vertrouwt de hoofdpersoon niet, een ander kan Frans praten en weer een ander heeft ondergoed die geluk brengt. Waar dit op slaat is maar de vraag. Je leeft hierdoor niet met de karakters mee. 

Doom: Annihilation is een slecht geschreven, geacteerde en gefilmde film. Het is allemaal gebaseerd op een videogame dus veel verwacht je er eigenlijk toch al niet van, aangezien gameverfilmingen vaak gedoemd zijn te mislukken. Toch was er een kans om dit super vet in beeld te brengen. Als er gewoon wat meer aandacht aan de CGI en een goede casting was besteed met iets meer diepgang in het verhaal, dan was deze film in ieder geval al een stuk interessanter geweest om naar te kijken..

Recensie: Doom: Annihilation