• onze waardering

Recensie: El Reino RECENSIE

Recensie: El Reino

De Spaanse filmcultuur vindt langzaamaan zijn weg in de rest van Europa en de wereld. Zeker toppers als Pedro Almodovar en Alejandro Amenabar tekenden voor enkele van de beste films van de voorbije decennia, maar ook nieuwe Spaanse series worden fel gesmaakt, denk maar aan het onvolprezen La Casa de Papel dat overal de kijkcijferlijsten aanvoert. Regisseur Rodrigo Sorogoyen is minder bekend bij het grote (Europese) publiek, maar een ware held in Spanje. Voor zijn El Reino kreeg hij terecht een Goya, de Spaanse Oscars. El Reino won maar liefst zeven Goya’s, een bewijs van de kwaliteit van deze knappe prent. Daarnaast werd hij ook genomineerd op de filmfestivals in Toronto, San Sebastian en won hij de Critics Award in Luxemburg.

Naast een knap gemaakte film is El Reino, vertaald als Het Koninkrijk, ook een maatschappelijk zeer relevante film. Sorogoyen stelt in zijn film de corruptie en teloorgang van het Spaanse politieke bestel aan de kaak. Hij baseerde zich hiervoor op waargebeurde feiten. Het hele schandaal zorgde in 2008 voor een ware operatie Schone Handen in Spanje en tal van vooraanstaande politici, ondernemers en topfiguren uit de Spaanse societywereld belandden toen in de gevangenis. In El Reino draait alles om de razend populaire politicus van een niet-nader genoemde regio, Manuel Lopéz-Vidal, vice-secretaris van de partij. Net zoals zijn hele entourage speelt hij mee in het spel van corruptie, vriendjespolitiek, machtsmisbruik, witwassen van geld, en nog vele andere voorbeelden van witteboordencriminaliteit. Als hij op een bepaald moment in nauwe schoentjes terecht komt, laten al zijn zogenaamde vrienden hem vallen. Tegen wil en dank probeert hij de zaken recht te trekken en gaat hij, met gevaar voor eigen leden, de strijd aan met het bestel. Hij wil zelf klokkenluider worden, maar ook dat loopt niet van een leien dakje.

Lopéz-Vidal wordt op een voortreffelijke manier neergezet door Antonio de La Torre, die ook hiervoor een terechte Goya kreeg. Hij draagt de hele film en blijft geloofwaardig van begin tot einde. Naast het karakter van de corrupte politicus, blijft hij ook fungeren als geloofwaardige echtgenoot en vader.  Vele scènes spelen zich af in achterkamers en restaurants. Dit is zeker niet storend, maar geeft een authentiek beeld van hoe het er (toen?) in de politiek aan toe gaat. De film eindigt even sterk als hij begonnen was. In de openingsscène wordt een beeld geschetst van de corrupte plaatselijke regering die samen ‘plezier’ maken tijdens een etentje, met alle nodige opmerkingen erop en eraan. De eindscène is een statement van jewelste: een topjournaliste die in debat is met klokkenluider Lopéz-Vidal over hoe de maatschappij nu werkelijk functioneert. De regisseur lijkt een neus te zetten naar de Spaanse politiek en de kijker. Sorogoyen verpakt zijn spannende politieke thriller in een voortrazende vertelling, opgezweept door pompende muziek die de zenuwachtigheid van het geheel zeer sterk ondersteund. De kijker blijft achter met een wrang en dubbel gevoel.

Recensie: El Reino

El Reino

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Manuel Gomez Vidal is een geliefde en charismatische politicus die het goed voor elkaar heeft: hij heeft veel aanzien, een liefde volle familie en veel vrienden. Maar hij is ook onderdeel van een corrupt politiek systeem, waar ieder zich verrijkt met publiek geld. Terwijl hij een collega en goede vriend indekt, wordt hij zelf het middelpunt van de aandacht en schuiven zijn partijgenoten alle schuld op hem. Maar Manuel laat zich niet kennen en duikt diep in het vuile spelletje. De politieke thriller El Reino was één van de grote winnaars dit jaar bij de uitreiking van de Goya's, de Spaanse Oscars. De film sleepte maar liefst zeven prijzen in de wacht waaronder die voor Beste Regie voor regisseur Rodrigo Sorogoyen (Que Dios Nos Perdone) en acteur Antonio de La Torre, die net als in de vorige film van Sorogoyen de hoofdrol speelt.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen