Recensie: Les Miserables RECENSIE

Recensie: Les Miserables (de serie)

1815: Thénardier besteelt de zwaargewonde Pontmercy op het slagveld van Waterloo. Thénardier gaat er vandoor met het heldhaftige verhaal dat hij Pontmercy’s leven heeft gered. Pontmercy laat op zijn sterfbed zijn zoon Marius weten dat, als hij Thénardier ooit tegenkomt, hij alles voor hem moet doen.

Jean Valjean was een crimineel, maar is nu op vrije voeten. Hoewel hij zijn leven op de rit probeert te krijgen, kan hij niet aan zijn verleden ontsnappen. Zijn vijand Javert blijft hem achtervolgen. Toch weet Valjean het te schoppen tot burgemeester, waar hij werkneemster Fantine leert kennen. Als blijkt dat Fantine onder werktijd een speeltje voor haar dochter in elkaar knutselt, wordt zij ontslagen. Valjean komt erachter dat ze na het ontslag in de goot belandt. Op haar sterfbed belooft hij haar dat hij voor haar dochter zal zorgen. Fantines dochter is bij de herberg van plunderaar Thénardier. In de beginfase van de Franse revolutie komen de levens van Thénardier, Pontmercy, Javert, Fantines dochter en Valjean bijeen.

In het voorjaar van 2019 werd de zesdelige serie Les Miserables uitgezonden op de BBC. De serie, gebaseerd op het gelijknamige boek van Victor Hugo, vertelt de miserabele verhalen van veel personages. Gelukkig zijn de hoofdpersonages goed uit elkaar te houden, ongeacht hun Franse namen. De serie besteed uitgebreide aandacht aan alle afzonderlijke verhalen en laat de verhalen een voor een samenkomen, zodat er een daadwerkelijke plot ontstaat. De meeste acteurs zouden qua uiterlijk netjes in het Frankrijk van de negentiende eeuw passen. Helaas is de verhouding tussen een donkere en blanke huidskleur ongeveer 30 – 70. Hoewel dit de diversiteit verhoogt, verlaagt het de echte sfeer van de negentiende eeuw. Frankrijk had toen écht nog niet zo’n overduidelijke multiculturele samenleving…

Les Miserables de serie duurt meer dan 360 minuten. Dit betekent: veel tijd en ruimte om Victor Hugo’s verhaal aan het licht te brengen. Andere films en series, of zelfs de musical, doen ook hun best het hele verhaal te vertellen, maar zij zijn meer tijdgebonden en hebben maar een uurtje of twee à drie. Hierdoor worden het hele verhaal, de onderlinge verbanden en doelen van de personages een beetje ondergesneeuwd. Hier komen de vorm van de film en (soms) zang meer naar boven. Les Miserables de serie daarentegen heeft meer dan genoeg tijd. De serie houdt fijn de originele plot van het boek aan. De toeschouwer komt heel duidelijk te weten hoe het hele verhaal tot stand komt, wat de onderlinge verhoudingen zijn en hoe iedereen elkaar leert kennen. Kortom: de serie weerspiegelt zeer prettig het hele boek en maakt de plot super duidelijk!

Hierboven is al genoemd dat Les Miserables de serie meer dan genoeg tijd heeft. Gelukkig gaat de serie niet overhaast te werk en neemt het heel knap de tijd om de plot uit te werken. Toch gaat het verhaal hier en daar een heel klein beetje langzaam. Gelukkig komt dit voor de kijker heel goed uit! De filmmakers hebben de rust goed ingezet, omdat dit positief bijdraagt aan de sfeer van de negentiende eeuw en de gebeurtenissen in de plot. Bovendien heeft de toeschouwer dankzij de rust extra tijd om zelf na te denken en de plot in het hoofd even op een rijtje te zetten. En let op: de rust is absoluut niet vervelend. Het komt juist goed uit en past mooi bij de sterke tempo- en spanningswisselingen die “Les Mis” bevat.

Samengevat: de BBC-serie Les Miserables is geweldig! De serie neemt alle tijd om het zo goed als complete verhaal te vertellen en laat de fantasieën van Victor Hugo goed tot hun recht komen. De serie is goed geacteerd en goed gefilmd. De serie bevat sterke tempo- en spanningswisselingen, rust en diverse personages. De meeste acteurs passen qua uiterlijk goed bij hun rol, wat ervoor zorgt dat het totaalplaatje van Les Miserables duidelijk uit de verf komt.

Recensie: Les Miserables (de serie)