Recensie: Stuber RECENSIE

Recensie: Stuber

Stu is een Uber-chaffeur, die zijn geld simpelweg wil verdienen met mensen rondrijden en over koetjes en kalfjes te praten met zijn passagiers. Tot agent Vic bij hem in de auto stapt, en hem inzet om heel Los Angeles door te rijden op zoek naar een crimineel die veel geweld gepleegd heeft. Stu heeft geen keus, en dit leidt tot grappige en heftige situaties!

In Stuber heeft agent Vic zijn ogen laten laseren, met gevolg dat hij in ieder geval de eerste dag weinig kan zien. Hierdoor belandt hij in een Uber, terwijl hij eigenlijk geen idee heeft hoe zoiets werkt. Stu is een mietje, en hij is niet blij met de situatie. Maar Vic, gespeeld door Dave Bautista, is een brede vent die geen tegenspraak duldt. Dit is al lachwekkend genoeg, maar daarnaast komen ze natuurlijk ook in stomme gevechten terecht. Omdat Vic weinig ziet, loopt hij bijvoorbeeld tegen dingen aan of schiet de verkeerde kant op, wat alleen maar hilarisch is. Stu probeert ondertussen dingen te gooien, maar hij mikt vaak nog slechter dan de agent, die op die momenten heel weinig ziet!

Stuber zit boordevol humor en actie. Daarnaast zit het verhaal wel oké in elkaar en is het een leuke film om te bekijken. Verwacht qua verhaallijn niet te veel, dan zul je teleurgesteld zijn. Maar als je een beetje bekend bent met dit soort films, weet je dat het vooral om het lachen en de actiescènes gaat.

Stu is sarcastisch en gaat heel anders om met heftige situaties dan Vic. Die kiest namelijk altijd voor geweld, terwijl Stu weet hoe hij iemand kan manipuleren en ze kan laten doen wat hij wil, zonder ze pijn te doen. Daarnaast schreeuwt Stu veel, en dat klinkt lachwekkend. Helemaal omdat hij erg regelmatig schreeuwt!

De muziek en de manier waarop Stuber gefilmd zijn dragen bij aan de spanning of actie die op dat moment van toepassing is. Stuber is een leuke film voor een avondje komedie of actie, met een drankje op de bank of met vrienden. Een super film is het niet, maar het is zeker vermakelijk om deze film een keer te bekijken.

Recensie: Stuber