Recensie: The Orville seizoen 2 RECENSIE

Recensie: The Orville seizoen 2

Seizoen twee van The Orville laat ons kennis maken met nieuwe wezens en verdiept onze relatie met oude bekenden. Dit levert weer bijzondere avonturen op in de adembenemende ruimte.

We schrijven het jaar 2418. Het onderzoeksruimteschip The Orville staat onder leiding van Ed Mercer, die namens planeet Aarde het commando voert. Inmiddels zijn er naast de aarde leven op andere planeten ontdekt, wat in het ruimteschip tot een bonte en kleurrijke bemanning leidt. De bewoners van het schip moeten naast buitenaardse gevaren en onderlinge verschillen ook omgaan met de problematiek van alledag…

Het tweede seizoen van The Orville borduurt duidelijk verder op het eerste seizoen en we zien vele bekende gezichten terug, naast Ed en Kelly ook Claire, Gordon en Bortus. De vroegere relatie tussen Kelly en Ed speelt nog steeds een rol, helemaal nu Kelly aan het daten is met een andere man op het schip. Maar het tweede seizoen levert ook een aantal nieuwe personages op. Zoals Klyden, de partner van Bortus en het bijzondere wezen Yaphit. Wat het mooie van deze diversiteit van menselijke en niet menselijke personages is, dat het brein achter de serie Seth MacFarlane binnen zijn verhaallijnen vele kanten op kan. Relatieproblemen vanuit andere culturen, waarbij een scheiding betekent dat de partner gedood moet worden. Of ogenschijnlijk emotieloze robotten, die rondlopen met duistere geheimen. Ook de geweldige omgeving van het heelal wordt heerlijk uitgebuit, met geweldige scenes van planeten, die verzwolgen worden door een ster in de nabije omgeving.

Maar juist ook de heel herkenbare problematiek maakt dat zowel mens als wezen je raakt als kijker. Neem bijvoorbeeld Alara, die na een zwaartekracht ziekte gedwongen terug moet naar haar eigen planeet om te herstellen. Ze komt hierdoor oog in oog te staan met haar ouders, die haar van jongs af aan onderschatten. Ook Bortus heeft niet heel gemakkelijk door een pornoverslaving en diverse wezens aan boord zijn wel op zoek naar de liefde. Juist dit soort zaken maakt dat ook de aliens een heel menselijk aspect krijgen en daardoor veel herkenning opleveren. Verder biedt het ruimteschip ook veel mogelijkheden in relatie tot de verschillende personages, zoals een simulatieruimte en een soort oven waar je flessen sterke drank in kunt creëren. Het enige minpunt in van de serie is, dat op enkele afleveringen, de verhaallijnen in de op elkaar volgende aflevering niet geheel duidelijk doorlopen. Dit maakt dat je minder geneigd bent om een heleboel afleveringen achter elkaar te kijken. In het kader van ‘Nog een aflevering want ik moet weten hoe het afloopt’.

Ook seizoen twee van The Orville neemt je mee in de kleurrijke levens van verschillende menselijke en niet menselijke personages, die hun leven hebben verpand aan het onderzoeksschip. Dit levert een veelheid aan bijzondere problematiek en rituelen op in de tot de verbeelding sprekende heelal.

Net als seizoen één een aanrader voor de liefhebber.

Recensie: The Orville seizoen 2