Recensie: Jojo Rabbit RECENSIE

Recensie: Jojo Rabbit

De Tweede Wereldoorlog is een onderwerp dat best wel gevoelig ligt, vooral in ons land. Vandaar dat de satirische oorlogsfilm Jojo Rabbit best wel een uitdagend concept is geworden. Je zult je bij sommige zaken ook best wel afvragen, of dit eigenlijk wel gepast is om hier grappen over te maken…

Jojo Rabbit draait om de jonge Jojo, die niets beter weet dan dat hij graag een nazi wil zijn. Hij is opgegroeid met het idee dat Joden monsters zijn en zijn wens om bij een groep te horen laat hem aansluiten bij de Hitler Jugend. Maar dit blijkt nog best wel lastig te zijn voor Jojo, omdat hij levende wezens een warm hart toedraagt. Op een dag komt hij in aanraking met een Joods meisje, dat zijn leven dermate op zijn grondvesten doet schudden, dat hij de wereld met andere ogen gaat bekijken…

Jojo heeft in zijn jonge leven wel een heel bijzondere metgezet, namelijk Adolf Hitler, die eveneens ook vertolkt wordt door de regisseur en scenarioschrijver van de film. Dit levert regelmatig bizarre, satirische dialogen op, waarbij Hitler als een soort geweten van Jojo fungeert. Hierbij wordt regelmatig de draak gestoken met Hitler door hem op grappige wijze neer te zetten bijvoorbeeld tijdens het verorberen van een enorme gebraden eend. Jojo’s liefde voor Hitler en alles wat hierbij komt is in eerste instantie even slikken. Maar naarmate je verder in het verhaal komt, leer je begrijpen dat de jongen simpelweg ergens bij wil horen. Hij weet simpelweg niet beter dan dat Joden monsters zijn, verstopt in normale mensenhuiden.

Naast Jojo zijn er veel personages die je raken. Het Joodse meisje Elsa, die Jojo graag de stuipen op het lijf jaagt, maar hem daarbij ook leert dat er niets monsterlijks is aan Joods zijn. Jojo’s grappige vriend Yorki, die zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken steekt. En ten slotte een uitstekende acteerprestatie van Scarlett Johanssen, die als de moeder van Jojo het juiste probeert te doen terwijl ze ook moet leren omgaan met een jonge zoon, die nazi is. Vooral op het einde van de film besef je pas echt hoe bijzonder de moeder van Jojo werkelijk is en hoe ze heeft gevochten voor haar idealen. Het einde van Jojo Rabbit is hartverscheurend en emotioneel en heel passend bij de film.

Alhoewel sommige grappen over Hitler en wat hij heeft veroorzaakt even slikken zijn, weet de satirische oorlogsfilm Jojo Rabbit wel de juiste snaar te raken. Het leert je als kijker ook iets over het leven als Hitler Jugend en hoe het deels ook gezien kan worden als een wil om ergens bij te horen. Het is in ieder geval niet verrassend dat deze film verschillende keren genomineerd is.

Recensie: Jojo Rabbit