Recensie: The Kissing Booth 2 RECENSIE

Recensie: The Kissing Booth 2

"Je zult vast wel vragen hebben na hoe het de vorige keer afliep. Nou, vanaf het moment dat ik tegen Noah zei: ‘Ik hou van je’ tot het moment waarop hij vertrok, gebeurde er van alles. Ik praat je bij..."

En zo begint het langverwachte vervolg van The Kissing Booth. In de eerste minuten van de film word je in sneltreinvaart meegenomen door de romantische zomer die Elle en Noah beleefden tot aan het moment dat Noah vertrekt naar Boston, om te studeren aan Harvard. Elle blijft samen met haar beste vriend – en broertje van – Lee achter en begint aan haar laatste jaar highschool. Maar hoe onderhoud je een relatie op afstand en deal je tegelijkertijd met je universiteitskeuze, een veranderende vriendschap met Lee en onverwachte gevoelens voor een nieuwe klasgenoot?!

Wat in The Kissing Booth 2 ook weer naar voren komt, is de chemie tussen de hoofdrolspelers. Elle en Lee blijven perfect gecast als beste vrienden, je gelooft gewoon dat ze sinds hun geboorte vrienden zijn. De blikken over en weer, de inside jokes; zo’n vriendschap wil iedereen. Nu highschoolhunk Noah vertrokken is naar de universiteit, is het natuurlijk ook tijd voor een sexy nieuwkomer. En die hebben ze gevonden: Taylor Zakhar Perez spat van het scherm als de knappe Marco. Zijn nonchalante manier van acteren in combinatie met zijn looks maken hem fijn om naar te kijken én een goede toevoeging aan de bestaande cast.

Als kijker word je in The Kissing Booth 2 meegenomen naar zowel Los Angeles als Boston, wanneer Elle bij Noah op bezoek gaat. Uiteraard wordt er in LA weer veel tijd doorgebracht bij de dansmachine op de beroemde pier van Santa Monica. Leuk dat je op die manier wat meekrijgt van deze twee prachtige steden. En.. zonder al te veel te verklappen: die dansmachine speelt een belangrijke rol in deze film.

In het begin had ik mijn twijfels of ze het verhaal interessant genoeg konden houden voor een film van ruim twee uur, maar ik vind dat de makers hierin zeker geslaagd zijn. Naast het verhaal dat de rode draad vormt, zijn er veel kleine verhaallijnen. Zo is er meer schermtijd weggelegd voor Lee en zijn vriendin Rachel en volg je ook de ontluikende (homoseksuele) gevoelens van klasgenoot Ollie. Natuurlijk loopt de ene verhaallijn soms beter dan de ander en zijn ze niet allemaal even uitgebreid uitgewerkt, maar het geheel vormt sprankelend vervolg met prima acteerwerk. Het sfeertje klopt, ook door de toepasselijke muziek die bij veel scènes is uitgekozen.

The Kissing Booth 2 is alles wat je van een vervolg verwacht. Geen slap aftreksel dat maar blijft voortborduren op deel één, maar een nieuwe fris verhaal om van te smullen. Ik ben positief verrast en geef vijf hartjes aan deze fijne, ’s zomerse film! En.. goed nieuws: deel 3 is al aangekondigd én opgenomen. Ik kan niet wachten!

Recensie: The Kissing Booth 2