Recensie: A white, white day RECENSIE

Recensie: A white, white day

Oud politieman Ingimundur verbouwt een huis terwijl hij rouwt om zijn overleden vrouw. Hij brengt veel tijd door met zijn kleindochter. Als hij een aanwijzing vindt dat zijn vrouw een affaire had lijkt hij volledig door te draaien.

Tijdens het intro van A white, white day wordt je geduld als kijker al meteen op de proef gesteld. Maar liefst 5 minuten zie je afwisselende beelden in diverse seizoenen van het huis dat Ingimundur gaat verbouwen. Deze stills van de Ijslandse natuur komen veel terug gedurende film en bieden een inkijk in de overweldigende natuur en het verraderlijke weer. Sowieso wordt er weinig gepraat in A white, white day waardoor je veel zelf moet invullen. Uiteindelijk wordt het geheel wel duidelijk maar tijdens het kijken van de film is er eerst veel verwarring.

De titel A white, white day verwijst naar een oude Ijslandse legende dat op dagen dat het weer zo wit is dat hemel en aarde niet van elkaar te onderscheiden zijn doden en levenden met elkaar contact kunnen maken. Op zo’n witte, witte dag verongelukt ook de vrouw van Ingimundur en de plaats waar dit gebeurt komt op verschillende momenten terug. Zoals wanneer Ingimundur een gevaarlijke kei van de weg gooit en deze dezelfde route lijkt te volgen als de auto van zijn vrouw destijds. A white, white day zit vol met dit soort verwijzingen naar het verleden en lijken de film als het ware bij elkaar te houden.

Eén van de positieve dingen van A white, white day is het acteerwerk van Ingvar Sigurðsson die hiervoor ook beloond is op het Cannes filmfestival met de Rising Star Award. Het is bewonderenswaardig hoe hij veel duidelijk weet te maken zonder al te veel te zeggen. Ook Ída Mekkín Hlynsdóttir die zijn kleindochter Salka speelt verdient alle lof voor haar geloofwaardige acteerwerk. Daarnaast speelt de prachtige Ijslandse natuur ook een belangrijke rol in deze film. Deze trekt tegelijkertijd aan en boezemt angst in door zijn onvoorspelbare karakter. Eigenlijk precies zoals hoofdpersoon Ingimundur dat doet.

Samengevat is A white, white day een echte filmhuisfilm voor liefhebbers van dit genre en die het waarderen dat een verhaal niet kant en klaar aangeleverd wordt. Het is geen film die door een breed publiek gewaardeerd zal worden.

Recensie: A white, white day