Recensie: The Wedding Year RECENSIE

Recensie: The Wedding Year

Fotografe Mara werkt in een kledingboetiek, heeft bindingsangst en is er 100 procent zeker van dat ze nooit gaat trouwen. Wanneer ze echter in één jaar tijd acte de présence moet geven op maar liefst zeven bruiloften, wordt het tijd om ook eens over haar eigen toekomst na te gaan denken.

In The Wedding Year volgen we Mara, die na een aantal swipes op Tinder – voor gratis etentjes – afspreekt met Jake. Een net afgestudeerde kok die haar hart weet te veroveren met zelfgemaakte pancakes. Hoe meer tijd ze samen besteden, hoe leuker ze elkaar gaan vinden. Tot het moment dat ze maar liefst 15  uitnodigingen voor evenzoveel bruiloften krijgen, waarvan ze er 7 selecteren om naar toe te gaan. Want waar Mara zich zorgen maakt over de kosten en de vele cadeaus die de bruiloften met zich meebrengen, komt haar 'officiële relatiestatus' op deze manier een stuk dichterbij dan ze eigenlijk wil... 

The Wedding Year is geregisseerd door Robert Luketic, onder andere bekend van Legally Blonde en The Ugly Truth. Helaas komt The Wedding Year niet in de buurt van zijn eerdere films om met name het succes van Legally Blonde te evenaren. Het scenario van The Wedding Year is een bouwwerk van opgestapelde clichés. Los van het feit dat alles op het begin wel erg snel en makkelijk gaat, is het scenario verre van origineel. Het lijkt alsof er een blik romcoms is samengevoegd tot één nieuwe film. Jammer, want er was zeker meer uit te halen. Nu blijft het helaas bij een aaneenschakeling van bruiloften die allemaal hun eigen problemen met zich meebrengen. 

Het acteerwerk is matig te noemen en de personages blijven vlak en oninteressant waardoor het lastig wordt om je in te leven in een van hen. Vooral Mara is op het begin vrij irritant te noemen met haar te overdreven opgewekte persoonlijkheid en oppervlakkige karakter. Meer richting het einde van de film komt hier enigszins verandering in, maar diepgang is nergens te vinden.

Los van de clichés van de relatie, bruiloften en ontwikkeling van de personages, had Robert Luketic wat meer aandacht mogen besteden aan de ambities van de personages. Jake, die als kok werkt in een diner maar uiteraard het liefst wil werken in een echt restaurant en Mara die van haar hobby, fotografie, haar werk wil maken; origineel is het zeker niet. De ontwikkeling die beiden doormaken zal dan ook geen verrassing zijn voor kijkers. Nu staan romcoms over het algemeen niet bekend om de diepgaande scenario's, maar met een beetje meer aandacht had The Wedding Year een stuk beter uit de verf kunnen komen. 

Het is jammer dat het Robert Luketic niet gelukt is om van The Wedding Year een fijne feelgoodfilm te maken. Voor iets luchtigs tussendoor waar je zeker niet bij na hoeft te denken is dit een prima film, maar meer dan dit is het helaas niet geworden.  

Recensie: The Wedding Year