Recensie: The Lighthouse  RECENSIE

Recensie: The Lighthouse 

The Lighthouse is de nieuwste film van regisseur, producent en scriptwriter Robert Eggers, die bekend werd door de horrorfilm The Witch. 

Ergens rond 1800, zo'n anderhalve eeuw terug dus, worden twee vuurtorenwachters als aflos afgezet door een schip op een eilandje in New England. De bedoeling is dat ze 4 weken op het eiland blijven tot de volgende aflos komt. De twee mannen kunnen niet meer verschillend zijn. De oude zeerot Thomas heeft zijn lot geaccepteerd, meer dan dit zit er voor hem niet in. De veel jongere Ephraim Winslow is echter nog zoekende en dit leven op deze godvergeten rots is niet wat hij wil.  

De film is bedoeld als Arthouse film/horrorfilm en daarom ook in zwart-wit geschoten. Karakterspelers als Willem Dafoe en inmiddels ook Robert Pattinson spelen de hoofdrollen.  Zij zijn eigenlijk de twee enige personages, met af en toe een ondersteunend persoon, zoals de zeemeermin, maar het draait om de twee heren. 

Je moet je even door een zeer trage opbouw heen worstelen. De film begint met onheilspellende muziek, waar constant een donkere misthoorn doorheen blaast. Het openingsshot is grijs en grauw en langzaam zie je door de grijze mist een rots met een vage vuurtoren in beeld komen. Daarna zie je twee mannen op een schip staan, die richting de rots vaart. De eerste 5 tot 10 minuten wordt er geen woord gezegd. De ruige locatie en de zwart wit beelden, of liever gezegd de vele tinten grijs en de getekende gezichten van de twee hoofdrolspelers, dragen bij tot een onheilspellende sfeer maar echt veel gebeurt er niet. Je blijft dus verwachtingsvol zitten kijken naar een heleboel 'niets', tot het eindelijk halverwege de film tot je door begint te dringen dat je naar de downfall van een persoon zit te kijken. Een man die door overmatig drankgebruik, eenzaamheid en volledige isolatie langzaam maar zeker waanzinnig wordt. De 4 weken worden namelijk maanden, als door de vele stormen het schip met aflossing het eiland niet kan bereiken. De realiteit gaat vervagen en waanbeelden nemen het over. 

De oudere Thomas en zijn hulpje Ephraim worden afgezet op het eiland om voor 4 weken de dienst van de vuurtoren op zich te nemen. Ephraim is een jonge man van 12 ambachten en dertien ongelukken. Wat volgt zijn de opnamen van de dagelijkse klussen en rot karweitjes die Ephraim moet doen, de eerst stille maaltijden en duistere avonden, die langzamerhand echter uitmonden in donkenmans gelag en gesprekken waardoor je de personages wat beter leert kennen. Als je goed oplet zijn er door Eggers allerlei symbolische verwijzingen door het verhaal heen gevlochten, maar misschien is dat ook wel iets wat ik zelf heb gezocht omdat ik The Lighthouse als een arthouse film wilde zien er er wat meer uit wilde halen, dan misschien de bedoeling is. 

De hele opzet van The Lighthouse is beklemmend, maar je moet je best doen om je aandacht bij de film te houden. Je verwacht in het begin heel veel, maar dat wordt niet helemaal waar gemaakt. Een horrorfilm is het ook niet, eerder een psychologische film. En zeker een Art Noir film. The Lighthouse is door Robert Eggers in een apart beeldformaat opgenomen; 4:3. Voor de leken zoals ik betekent dat, dat je een smal middenbeeld hebt, met links en rechts twee zwarte stukken. Waarom? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten, want in mijn optiek voegt het niets extra's toe. 

Het spel van beide acteurs is heel goed. Willem Dafoe is altijd al een goede acteur die met veel verschillende rollen uitstekend overweg kan. Robert Pattinson, bij de meesten bekend als de vampier Edward uit de Twilight films, heeft na deze reeks inmiddels zoveel betere karakter rollen gespeeld in toch niet altijd zulke commerciële films, dat je hem al lang niet meer ziet als dat tieneridool. Hij ziet er in deze rol ruig en getekend uit. Een jongeman met een zwaar verleden, zoals ook blijkt uit de gesprekken met Thomas. 

Al met al een film die de verwachtingen niet waar maakt, maar wél heel apart is. Ik moest goed nadenken over hoe ik de film zou beoordelen en dat heb ik niet vaak. Het verhaal vind ik niet echt spannend, de manier van filmen vind ik wat te veel je best doen om het predicaat 'art house' te onderstrepen, maar het spel van Dafoe en Pattinson vind ik wel goed. Daarom toch 3 hartjes. 

Je moet er van houden.... 

Recensie: The Lighthouse