Recensie: Trapped RECENSIE

Recensie: Trapped

Op de dag dat er een flinke storm voorspeld is, krijgt Buddy, pasgetrouwd, vader en om geld verlegen, een klus bij een groot oud huis. Oud-marinier Walter Franklin woont daar met zijn knappe vrouw Fancy. Buddy moet hun hek repareren en als dat die dag nog lukt, krijgt hij het dubbele uitbetaald. Maar als de storm eerder dan verwacht losbarst, moet hij noodgedwongen de nacht doorbrengen in het oude huis. Maar in de loop van de avond loopt de spanning tussen het echtpaar steeds verder op en Buddy wordt meegesleept in hun strijd. Zeker wanneer Walter Buddy een voorstel doet dat hij bijna niet kan weigeren. Maar is hij te vertrouwen?

Trapped zet je direct op het verkeerde been door te openen met een inbraak in het oude huis van Walter en Fancy. Het loopt slecht af met de gemaskerde inbreker, waarna we Buddy met gehavend lijf ontmoeten in de gevangenis. Was hij de inbreker? Maar als hij gaat vertellen wat er naar zijn idee gebeurd is, blijkt hij ingehuurd om het hek te repareren dat de inbreker gesloopt heeft. Oké, hier is dus iets anders aan de hand, want waar is de inbreker gebleven?

Dat er iets aan de hand is in het oude huis en met name met Walter, is vanaf het begin af aan duidelijk. In Trapped wordt de spanning weinig subtiel opgebouwd met wegflitsende schimmen, aanzwellende muziek en natuurlijk de naderende storm. Een beetje simpel misschien, maar het werkt wel. Er hangt iets dreigends in de lucht (letterlijk en figuurlijk), maar wat precies blijft lange tijd een raadsel – wat de spanning natuurlijk nog eens extra verhoogd. Voeg daar nog eens een kelderkast met drie flinke sloten aan toe, en je hebt een flink kussen nodig om achter weg te duiken ('doe het niet!').

De acteurs, waaronder Oscarwinnend acteur Nicolas Cage, doen hun best het mysterie nog eens verder te verhogen. Walter is echt een griezel, Fancy is prachtig en verleidelijk, en Buddy is irritant naïef. Vooral Cage spat van het scherm met zijn geloofwaardige gestoordheid. Maar geen van allen kunnen ze verhullen dat hun personages amper uitgewerkt zijn en dat de verhaallijn van Trapped, als de puzzelstukjes eenmaal op hun plaats vallen, nogal dun is. Om over het afgeraffelde slot maar niet te spreken. Een enigszins geoefend filmkijker kan de standaard-tips die de oplossing van het raadsel suggereren er sowieso makkelijk uitpikken op weg naar de ontknoping.

Dat maakt dat de spanning die je op het puntje van de stoel bracht, op een gegeven moment wegstroomt als lucht uit een snel leeglopende ballon. Tegen die tijd wil je wel graag weten hoe het nu precies zit met Walter en Fancy, en ondanks dat de ontknoping zoals gezegd tegenvalt, is het niet lastig de 93 minuten van Trapped uit te zitten. Maar als thriller werkt vooral het begin echt goed, of je moet fan zijn van Cage – iemand van wie je je steeds vaker afvraagt hoe een acteur als hij terechtkomt in een film als dit. Al met al prima vermaak voor een donkere (stormachtige!) avond, maar daarna snel weer vergeten.

Recensie: Trapped