Recensie: Helmut Newton: The Bad and the Beautiful RECENSIE

Recensie: Helmut Newton: The Bad and the Beautiful

Helmut Newton: excellent fotograaf en beetje viezerik

Honderd jaar na zijn geboorte zoemt Gero von Boehm met The bad and the beautiful in op het werk van de fameuze fotograaf Helmut Newton. Zijn vakmanschap is onomstreden, zijn passie voor het vrouwelijk schoon eveneens, maar de obsceniteit dier eraan kleeft bezorgt hem ook anno 2021 nog veel kritiek.

Al op zesjarige leeftijd breekt hij een pols als hij te lang omkijkt naar een meisje en op een hek valt; enkele jaren later verwijdert men hem uit een zwembad als hij onder water ontuchtige handelingen verricht. Vijf vrouwen op wie hij langdurig de camera gericht hield spreken zich uit over haar ervaring, waarbij bewondering de boventoon voert, maar kwalificatie als ‘beetje viezerik’ ook opgeld doet. Newton zelf komt veelvuldig aan het woord. “Niet vulgair, wel smaakvol”, noemt hij de wijze waarop hij vrouwen portretteert. Een fotograaf met uitzonderlijke kwaliteiten, die het spel van licht en schaduw als geen ander beheerst. Ooit weggestuurd als reportage fotograaf, omdat hij pas afdrukte als het nieuwsfeit zich al had voltrokken. In het fotograferen van vooral mooie vrouwen, blond met lange benen, krijgt hij meer tijd toegemeten. Beter is het wellicht om te zeggen dat hij de tijd néémt. Is dat alleen omdat hij de perfectie nastreeft of omdat hij zo lang mogelijk van het lustobject wil genieten?

Newton is voortdurend op zoek naar het contrast. Die tegenstellingen nemen soms bizarre vormen aan. Dat levert hem het verwijt op dat hij geseksualiseerd is en de vrouw weg zet, zeker als hij ogenschijnlijk spot met handicaps. Zijn bewering dat niet de status van de vrouw leidend is maar alleen de sensualiteit, is niet houdbaar als je de namen van vijf van hen die zich over zijn werk en zijn drive uitspreken op een rijtje zet: Charlotte Rampling, Isabelle Rosselini, Grace Jones, Anna Wintour en Claudia Schiffer. Vele beroemheden stonden in de rij. Ze bleken maar al te graag bereid om zich bloot te geven in de wetenschap dat en connectie met  Newton als een eer moest worden beschouwd. Bij geen van hen was er terughoudendheid bij de meest vreemdsoortige ideeën van de meester.

Je krijgt in deze knap geregisseerde film de mooiste opnames te zien en en passant ook het levensverhaal te horen. Een Joodse Duitser die tijdig zijn land ontvluchtte en in Australië en Frankrijk zijn vakmanschap verder ontwikkelde. Zijn echtgenote June had geen last van jaloezie. Ze kon zelf prima overweg met de camera. Newton, zijn camera en de pretoogjes. Ze zijn honderd jaar na dato nog altijd onderwerp van gesprek. Dankzij Van Boehm krijgen we antwoord op vele vragen.

Recensie: Helmut Newton: The Bad and the Beautiful