Recensie: Summerland RECENSIE

Recensie: Summerland

Alice Lamb heeft zich teruggetrokken in een klein stadje om zich volledig te kunnen focussen op haar wetenschappelijke publicatie waarin ze bewijst dat mythes en magie niet bestaan. Ze richt zich vooral op Fata Morgana, die zwevende eilanden boven het water zou laten zien zodat de schippers van koers zouden raken. Haar leven als zelfstandige, vrijgezelle jonge vrouw wordt in de tijd van de Tweede Wereldoorlog niet goed begrepen door haar omgeving en Alice weet niet hoe ze daarop moet reageren. Als Frank, de jonge evacuee uit Londen, vervolgens in haar handen wordt gedrukt, weet Alice helemaal niet meer wat ze moet doen.

Summerland is een indrukwekkende film. Hoewel het in het begin niet helemaal duidelijk is waar het verhaal heengaat, wordt dat later dubbel en dwars goed gemaakt. Het onderwerp van Alice haar wetenschappelijke onderzoek is samen met "verloren liefde" de rode draad door het verhaal. De titel verwijst naar een combinatie van deze twee, waarvan de betekenis in de film zelf wordt uitgelegd. 

Het bijzondere van Summerland is de moderne tijdgeest in de oude setting. Ondanks dat het lijkt alsof dat een mismatch is, is dat het niet. De jonge Edie vertegenwoordigt bijvoorbeeld het "individualisme". Ze laat zien hoe graag we soms willen bewijzen dat we alles in ons eentje kunnen en niemand nodig hebben. Maar Frank trekt zich er niks van aan en besluit vriendschap met haar te sluiten, ook al is dat op haar manier. Ook de reacties van de andere personages lijken soms meer uit onze tijdsgeest te komen dan die van bijna honderd jaar geleden. Toch is dat niet storend.

De rol van Alice wordt op een geweldige manier vertolkt door Gemma Arterton. Alle acteurs lijken bij hun personages te passen, waardoor het acteerwerk heel natuurlijk overkomt. Daardoor bouwt de kijker een band op met de karakters en raken de gebeurtenissen je ook echt. Het verhaal is indrukwekkend en hoewel het geen echte huilfilm is, zal je misschien toch een traantje wegpinken, net zoals Gemma Arterton toen ze het ontroerende script van Summerland las.

Alhoewel de cover van de film misschien een beetje oubollig oogt, is Summerland dat totaal niet. Het verhaal is vlot en het tempo is precies goed. De omgeving is rustig en kalmerend wat een mooi contrast vormt met het korte lontje van Alice. Ook gaan de personages redelijk modern gekleed, maar niet zo modern dat ze niet meer in hun setting zouden passen. Doordat de film de tijd van de Tweede Wereldoorlog een hedendaags tintje heeft gegeven, kan de kijker zich beter identificeren met de personages.

Al met al is Summerland indrukwekkend en ontroerend. Het is niet een standaard film voor op de vrijdagavond, maar zeker een film die je niet links moeten laten liggen. Het is een film waardoor je je moet laten verassen, zeker als je in het begin twijfelt waar het verhaal precies heen wil gaan. Summerland belooft je: Love. Magic. Hope. in zijn puurste vorm!

Recensie: Summerland