Recensie: Hard Kill RECENSIE

Recensie: Hard Kill

Soms is er wel wat nostalgie naar John McClane, het personage dat Bruce Willis vertolkte in de Die Hard-films, echte actiefilms uit het goede hout gesneden. Tegenwoordig is de voormalig populaire Amerikaanse acteur verveld tot poenpakker in de eerste de beste minderwaardige actiethriller. Hard Kill werd vorig jaar uitgebracht en voor regisseur Matt Eskandari was het na Survive the night, zijn tweede film van 2020. Helaas voor de Iraans-Amerikaanse regisseur werden beide films door de recensenten de grond ingeboord. Voor Hard Kill is dit zeker terecht. Er is geen enkel argument te vinden in de anderhalf uur durende film waarom hij bekeken moet worden. De verhaallijn is zeer pover, de acteerprestaties uitermate ondermaats, de montage kinderlijk belachelijk en slecht.

Alles draait om Project 725, een programma ontworpen door dr. Eva Chambers (Lala Kent) om de wereld te verbeteren. Wanneer dit echter in slechte handen valt, kan men er ook de wereld mee vernietigen. Een terroristische groepering rond The Pardoner kidnapt Eva. Haar vader, miljardair Donovan Chambers (Bruce Willis), huurt een team huurlingen in onder leiding van Derek Miller (Jesse Metcalf) om zijn dochter te bevrijden en het programma te beschermen. Wat volgt is een anderhalf uur durende kwelling in een afgelegen en verlaten industriële site met tientallen ongeloofwaardige schietpartijen en vuurgevechten, waar natuurlijk aan het eind alles goed komt.

Het verhaal is zeer basic en bevat geen enkele dubbele laag. Verstand op nul en schieten maar, daar komt het eigenlijk op neer. De personages zijn zwart-wit, ongenuanceerd, onrealistisch en komen ontzettend gemaakt over. Er is sprake van overacting bij alle acteurs. Bruce Willis zit vastgebonden op een stoel en spuwt oneliners op zijn belagers af. De kijker hoopt dan op enkele spectaculaire actiescènes met goede special effects, maar is eraan voor de moeite. De vuurgevechten zijn zo slecht in beeld gebracht dat je je afvraagt of een amateur alles gefilmd heeft, het montagewerk is zelfs nog erger, het grootste klungelwerk ooit gezien. Het doet pijn aan de ogen. Op sommige momenten lijkt alles zodanig in slapstick te vervallen dat je niet anders kunt dan in de lach te schieten, hoewel dit helemaal niet zo is bedoeld. Op een bepaald moment dreigt The Pardoner ermee Chambers en zijn dochter te folteren, maar eigenlijk is de hele film een foltering voor de kijker. Er worden wel vaker actiethrillers gemaakt waarbij de verhaallijn eenlagig blijft, maar een no-brainer als Hard Kill werd zelden eerder op DVD uitgebracht, en al zeker niet met een bekende naam als Bruce Willis in de cast. Tijd voor Matt Eskandari om zich te bezinnen en misschien een ander job te kiezen!

Recensie: Hard Kill