Recensie: Monster Hunter RECENSIE

Recensie: Monster Hunter

Regisseur Paul W.S. Anderson's Monster Hunter kwam in 2020 uit in de bioscopen en is een film gebaseerd op een computerspel. Het thema is "Behind our world, there is another." 

In een niet nader genoemd woestijngebied waar de US Rangers op missie zijn, zoekt Alpha team onder leiding van kapitein Natalie Artemis naar hun vermiste collega's van Bravo team, wanneer ze plotseling overvallen worden door een mysterieuze electrische storm. Die storm brengt hen in een parallelle wereld. Een hele vreemde wereld met zeer grote gevaarlijke wrede monsters. De moderne wapens en hun training halen helemaal niets uit en al gauw verliest Artemis haar hele team. Ze wordt zelf min-of-meer gered door een bewoner van deze wrede vreemde wereld: The Hunter. Hij leert haar overleven en samen gaan ze de strijd aan tegen de monsters en zullen ze moeten proberen Artemis terug te brengen naar haar eigen wereld. 

Paul W.S. Anderson is ruim 10 jaar geleden helemaal in de ban geraakt van het van oorsprong Japanse computerspel Monster Hunters van Capcom. Het spel is erg bekend in Japan en andere Aziatische landen, minder bekend in de VS en Europa. Met een goede reputatie wat betreft de Resident Evil films, is het regisseur Paul W.S. Anderson wel toevertrouwd om ook van Monster Hunter een spektakel vol actie van de maken. En wie anders dan zijn leading lady in de Resident Evil films en in zijn persoonlijke leven om de hoofdrol te spelen in Monster Hunter, dan Milla Jovovich. Zoals gezegd, ze is zijn vrouw en het paar heeft inmiddels ook drie kinderen. Ze zijn op elkaar ingespeeld dus.

Anderson gaf aan dat hij beslist trouw wilde blijven aan de opzet van het computerspel, wat in principe inhoudt dat de speler als avatar moeilijk te doden monsters moet proberen te vermoorden. Gaandeweg na iedere kill kan men betere wapens (vaak vervaardigd van de resten van de gedode monsters) krijgen om nog moeilijker te doden monsters op te jagen. Maar ook voor mensen die helemaal niets van het computerspel afweten, moest de film te volgen zijn. Vandaar dat Anderson de link bedacht via een team strijders uit onze wereld, die verzeild raken in de Monster wereld en helemaal van niets weten. Als kijker ontdekt je deze nieuwe wereld dus samen met de hoofdpersoon. Een vreemde woestijnwereld, waar ouderwetse piratenschepen werkelijk over het woestijnzand zeilen en waar in ieder hol of onder het zand en in de lucht monsters proberen de mensen te verscheuren. En een mysterieuze Sky Tower, een restant van een oude beschaving die de poort blijkt te zijn tussen onze wereld en de andere, staat dreigend op de achtergrond en wordt door deze monsters beschermd. 

Omdat Paul W.S. Anderson met de film Monster Hunter trouw wil blijven aan het originele spel en ook allerlei voor de gamers bekende monsters opvoert, is de film ook moeilijk te beoordelen. Een game fan van Monster Hunters, zal de film ongetwijfeld fantastisch vinden. Als niet gamer en onwetende kijker, keek ik er echter met reserve naar en bleef ik met een gemixt oordeel zitten. 

De film is fantastisch verfilmd. Mooie special effects; goede spannende actie en een oké verhaallijn. Goede acteurs ook. Jammer voor de acteurs als T.I.Harris; Megan Good en Diego Boneta, dat hun rollen als het US Ranger team relatief kort zijn. De film wordt gedragen door slechts twee acteurs. Milla Jovovich als 'Warrior' Artemis en martial arts expert Tony Jaa, als 'Hunter'. Tony Jaa is van oorsprong een Thaise vechtsporter en acteur in Aziatische films, die gebroken Engels spreekt, maar dat maakt in deze film niet zoveel uit, want de twee personages spreken elkaars taal niet en communiceren met elkaar in eenvoudige woorden en gebaren. De gevecht scenes zijn zondermeer spectaculair. Milla Jovovich is weer in haar element als sterke vrouw, die alles overleeft. Die rollen passen bij haar. Ze brengt een menselijke touch in haar karakter, door ook de emotie en de zwakte te tonen op bepaalde momenten. Tony Jaa is geweldig als martial arts vechter en misschien onbedoelt, maar hij geeft zijn personage iets komisch mee. 

In het begin en op het eind maakt ook oud gediende Ron Perlman (altijd de aparte bad ass kerel, type ruwe bolster blanke pit) zijn opwachting, als de Admiraal. Aanvoerder van een groep overlevers, die de Sky Tower moeten vernietigen om de poort te sluiten, zodat de monsters niet kunnen ontsnappen. De rol zal ongetwijfeld routine zijn voor Perlman en er is ook niet veel over te zeggen, want het optreden is vrij kort. 

En dat is dan ook gelijk het euvel bij deze film. Ik denk dat Anderson álle personages best wat meer had kunnen laten doen of grotere rollen had kunnen meegeven en hun karakters meer had kunnen uitdiepen. Het grootste deel van de film gaat echter over gevechten van Artemis en Hunter tegen monsters en de achtergronden zijn bijzaak. Zoals gezegd, mooi voor de game fans, minder voor de normale filmkijker die niets van de game weet. 

Al met al twijfelde ik voor deze film Monster Hunter van Paul W.S. Anderson  of ik 3 of 4 hartjes zou geven.  Mooi verfilmd, goede acteurs maar helaas mindere uitwerking van de verhaallijn, omdat het teveel op een computerspel lijkt. Echter wél leuk om naar te kijken, dus kom ik toch maar uit op 4 hartjes! 

Recensie: Monster Hunter