Recensie: Heartstopper RECENSIE

Recensie: Heartstopper

Deze coming of age serie is gebaseerd op de gelijknamige graphic novels van Alice Oseman. De verhalen zijn erg goed gevallen bij young adults dus het was niet gek toen Netflix aankondigde dat ze er een serie van gingen maken. Heartstopper gaat over twee jongens op de middelbare school, Charlie en Nick. Charlie (14) is out and proud uit de kast, maar hij wordt wel gepest. Op de eerste dag van het nieuwe semester ontmoet hij de sportieve Nick, ook wel de rugby-koning genoemd. Charlie krijgt vrijwel meteen vlinders in zijn buik. Ook niet zo gek, de twee kunnen het onwijs goed met elkaar vinden. Toch lijkt iedereen het zeker te weten: die Nick valt op meisjes. Maar is dat wel echt het geval? 

Naast Charlie (Joe Locke) en Nick (Kit Conner) leren we ook een aantal van hun klasgenoten kennen. Denk aan Elle (Yasmin Finney), zij zat eerst samen met Charlie op de school voor jongens, maar aangezien zij ondertussen als meisje door het leven gaat is zij gewisseld naar een andere school. Ze vindt het moeilijk om een klik te krijgen, tot dat ze bevriend wordt met de meisjes Tara (Corinna Brown) en Darcy (Kizzy Edgell). Wat blijkt? Die twee hebben samen een relatie, maar zijn er nog niet klaar voor om dat van de daken te schreeuwen. Charlie en Elle zijn daarnaast heel goed bevriend met Tao (William Gao). Ook hij heeft een minder ideale situatie: hij is verliefd op Elle, die net naar een andere school is gegaan! 

Heartstopper is waarschijnlijk dé ideale serie voor jongeren op dit moment. Soms voelt de serie wat cliché of kinderachtig aan, maar de manier waarop de serieuze onderwerpen gecombineerd worden met humor en vriendschap is perfect. Complimenten. De boodschap is duidelijk: iedereen mag er zijn en samen staan we sterk. Het is dan ook voor iedereen bedoelt: tieners, iedereen in de queer gemeenschap, jong en oud: voor iedereen heeft Heartstopper iets herkenbaars. 

Netflix is ook heel trouw gebleven aan de graphic novels van Oseman. De veranderingen zijn klein en de (jonge) acteurs brengen de verhalen tot leven. Wie de graphic novels kent ziet zelfs de stijl van Oseman terug in de blaadjes en tekeningen die de serie tussen de scénes door gebruikt. Dit maakt de serie speels en luchtig, waardoor je op adem kan komen tussen de toch serieuze onderwerpen die de tieners bespreken. 

Zeker een aanrader. Fans van de boeken hoeven niet bang te zijn voor deze verfilming: hij stelt namelijk niet teleur. Behalve misschien dat de acht afleveringen aan de korte kant zijn met ieder een half uur speeltijd. 

Recensie: Heartstopper