Recensie: The Electrical Life of Louis Wain RECENSIE

Recensie: The Electrical Life of Louis Wain

The Electrical Life of Louis Wain, van regisseur Will Sharpe is een biopic over het leven van de excentrieke Britse illustrator Louis Wain uit 2021. Samen met Simon Stephenson is Will Sharpe ook verantwoordelijk voor het scenario. 

Louis Wain was een wat wereldvreemde jongeman geboren in 1860. Als enige zoon werd hij na de dood van zijn vader in 1880 verantwoordelijk voor de levens en onderhoud van zijn moeder en vijf zussen.  Er werd een gouvernante aangenomen voor de jongere zusjes. Deze gouvernante, Emily Richardson, was eigenlijk net zo vreemd als Louis zelf en Louis en Emily werden dan ook snel verliefd op elkaar. Omdat het niet gepast was dat een oudere werkende vrouw van lagere klasse trouwde met een jongere heer uit een hogere klasse was heel de familie tegen een huwelijk van Louis met Emily, en ook de sociale kringen waarin de familie zich begaf vonden het een schandaal en keerden zich tegen hen. Maar Louis zette door en hij en Emily trouwden in 1884 en het paar verhuisde naar het landelijkere Hampstead. 

Louis die zich nooit echt vast wilde leggen en die ondanks zijn intelligentie en creativiteit diverse jobs had, die hij nooit lang hield, moest toen toch vast werk vinden. Hij kreeg in 1886 de kans via sir William Ingram, eigenaar van Illustrated London News, om in vaste dienst te komen als illustrator van deze krant. Emily en Louis waren zielsgelukkig, maar toen Emily niet lang daarna te horen kreeg dat ze borstkanker had, stortte Louis' wereld in. Op de dag van de diagnose vonden Louis en Emily een jong katje in de tuin. Een kat als huisdier was in die tijd niet normaal. Mensen hadden een hond, maar geen katten. Het katje, Peter genoemd, werd echter Louis' vaste maatje, zijn herinnering aan de gelukkige tijd met Emily. Om haar tijdens haar ziekte af te leiden en op te vrolijken begon Louis Peter te tekenen in allerlei menselijke situaties en zijn mentor sir William vond het zo komisch, dat hij al gauw de gehele middenpagina van de Illustrated London News beschikbaar stelde voor Louis' tekeningen. De tekeningen van The Cat Man werden een hit en brachten een heuse verandering en nieuwe trend met zich mee. 

De film The Electrical Life of Louis Wain is een degelijk gemaakte biografische film die netjes de ware geschiedenis weergeeft. Het leven van Louis Wain is zeker opmerkelijk en zondermeer interessant en wie beter om de hoofdrol van deze excentriekeling te vertolken dan Benedict Cumberbatch! Deze acteur is een fantastische karakterrol-speler en bijna een expert in het neerzetten van vreemde en opmerkelijke mannen.  Benedict Cumberbatch zet Louis Wain neer als een chaotische, van de hak op de tak springende, nadrukkelijk aanwezige man. Als je ziet hoe druk hij is komt de term ADHD in je op en eveneens autisme. Maar Cumberbatchs spel blijft je boeien. Actrice Claire Foy speelt op een mooie ingetogen manier de rol van Emily Richardson. Ook Emily is wat wereldvreemd en niet echt aangepast aan de strikte Victoriaanse tijd. Ze weet echter rust te creëren in Louis' hoofd en ze vullen elkaar naadloos aan.  

En in Louis' hoofd is het op z'n zachts gezegd een warboel! Hij is hyper als hij sneltekent met twee handen tegelijk. Hij slaagt er amper in om zijn gedachten op een rij te zetten en hij slaat nogal door in zijn liefde voor katten. Hij voelt de energie van mensen en gebeurtenissen om zich heen en noemt dat 'elektriciteit'. Hij wil die elektriciteit naar boven brengen en behouden, want deze kracht duwt de mens door het leven heen vindt hij. Louis vindt het leven namelijk erg moeilijk. Emily maakte het makkelijker en zachtaardiger voor hem en ook zijn mentor en beschermheer sir William (een mooie rol van Toby Jones) is een steun voor hem. Maar als deze twee mensen uiteindelijk allebei weggevallen zijn, is er niemand meer om Louis te aarden. Niemand om hem in de realiteit te houden en langzaam maar zeker slaat hij los. 

Als je na het zien van deze intrigerende film onderzoek doet en wat dieper in de geschiedenis van Louis Wain duikt, dan moet je constateren dat Will Sharpes The Electrical Life of Louis Wain toch wat ingehouden en oppervlakkig is. Op de nare dingen wordt niet al te veel de nadruk gelegd. Krankzinnigheid heerste namelijk in de familie van Wain. Een van zijn zusjes, Claire, was schizofreen en stierf jong en op latere leeftijd, na ruim dertig jaar een zeer productieve succesvolle kunstenaar te zijn geweest, werd ook Wain krankzinnig. Toen het zover kwam dat hij gewelddadig werd, moesten zijn drie overgebleven zussen hem laten opnemen. Echter zo snel als Wain het geld binnengebracht had, zo snel ging het ook eruit vanwege het grote gezin dat hij moest onderhouden (geen van zijn zussen trouwde ooit). Wain was ook niet bepaald een zakenman en liep veel royalty's mis. Hij werd dus in een pauperkliniek opgesloten. Daar werd hij na een jaar gevonden door een oude bekende. Met hulp van de vele fans richtte Dan Rider een fonds op om de man die de katten zo populair had gemaakt in Groot-Brittannië en Amerika een fatsoenlijke oude dag te geven in een betere kliniek op het platteland. Will Sharpe laat het aan een verteller over om de levensfases aan elkaar te rijgen en op de onplezierige situaties wordt niet diep ingegaan. Vergezeld van korte vluchtige beelden, worden de trieste ontwikkelingen snel afgewikkeld. Heel braaf en veilig allemaal. Je weet ook eigenlijk niet welk thema het meest naar voren komt. Is het een tragische liefdesgeschiedenis of een psychologisch drama? Of is het een historisch kijkje in die rare Victoriaanse tijd? Die tijdsperiode waarin de regels van society zo benepen waren en toch juist in die tijd zijn de grootste uitvindingen gedaan.  

Laten we het er op houden dat The Electrical Life of Louis Wain van Will Sharpe een boeiende biografische film is. Knap acteerwerk, mooie filmbeelden en de illustraties van Louis Wain zijn erg herkenbaar. Iets meer diepgang was spannender geweest, maar zeker 4 hartjes waard.

Recensie: The Electrical Life of Louis Wain