Recensie: House of the Dragon RECENSIE

Recensie: House of the Dragon 

Het is alweer sinds 2019 geleden dat de wereld massaal voor de beeldbuis zat om naar Game of Thrones te kijken. De laatste aflevering viel in als een bom voor veel trouwe fans. Het einde was niet enkel onverwachts, maar ook gewoonweg slecht te noemen. Nadat de serie zo goed als dood en begraven werd verklaard, komt HBO toch met House of the Dragon. Maar de verwachtingen lagen op zijn zachts gezegd niet bepaald hoog. HBO moest dus wel zijn beste beentje voorzetten om de kijkers nog te overtuigen.

House of the Dragon is een prequel van Game of Thrones. Het verhaal speelt zich af rond Rhaenyra Targaryen, een verre voorouder van Daenerys Targaryen. Er is enige rumoer rond de erfopvolging in die periode. Viserys I, haar vader, lijkt maar geen mannelijke erfgenamen succesvol voort te brengen. Uit wanhoop en liefde voor zijn enige dochter maakt hij haar de eerste vrouwelijke kroonprinses. Tegen de zin in van de bevolking en alle mannen aan het hof. Maar er is nu eenmaal geen andere optie. Na enkele jaren besluit Viserys toch te hertrouwen en de goden zijn hem goedgezind. Er wordt een jongetje geboren met de naam Aegon, maar Rhaenyra blijft wel erfgenaam. Dit zorgt natuurlijk voor enige spanningen en politieke spelletjes. Net zoals we gewoon waren in Game of Thrones.

De serie is, zoals wel te verwachten valt, heel erg controversieel. Sommige scènes zijn gruwelijk en speciaal te noemen. Er komen ook thema's aan bod zoals incest en kraambedsterfte. Zo kennen we George R.R. Martin nu eenmaal. De eerste aflevering begint dan ook stevig en gelukkig blijft de spanning erin tot de laatste aflevering. HBO blijft zeer origineel uit de hoek komen met de vreemde overlijdens en pijnlijke gebeurtenissen zoals we die gewoon zijn. Dit doet denken aan de betere tijden van Game of Thrones.

Maar House of the Dragon is enkel voor de aandachtige kijker. Vooral vanwege de explosie van het aantal karakternamen: Daemon, Aemond, Aegon, Laenor, Baela, Rhaena, Rhaenyra en etc. De Targaryens hebben nu eenmaal niet veel inspiratie wat betreft babynamen. Daarnaast zijn er enkele tijdsprongen verspreid over meerdere afleveringen. Zo lijkt het alsof alles veel te vlot gaat. In werkelijkheid zien we nog maar een heel klein stukje van de Drakendans die nog komen moet. House of the Dragon ziet er dus ingewikkeld uit, maar is het niet. Het eerste seizoen is eigenlijk een inleiding en we zien de aanloop naar een grote oorlog. Dit maakt de serie bovendien verrassend uitgebreider dan het boek. Alleen hadden sommige personages net iets meer schermtijd mogen hebben.

Wat zeker nog het vermelden waard is, zijn de prachtige draken. Daarvoor kijk je natuurlijk een serie als House of the Dragon. De makers hebben meer dan ooit hun best gedaan. Hoewel die van Daenerys bij velen toch een speciaal plekje in het hart hebben, zijn de nieuwe draken ook wel spectaculair te noemen. Je ziet ze niet zo veel in beeld als je zou willen, maar daar komt met de laatste aflevering wel wat verandering in. De vormgeving van House of the Dragon is in één woord fantastisch te noemen.

House of the Dragon kent dus, tegen de verwachtingen in, een goede start. De spanning en de oude sfeer van Game of Thrones zijn teruggekeerd. Net zoals toen zit je aan de tv gekluisterd, of je nu team Aegon of team Rhaenyra bent. Alhoewel het is aangeraden om toch eventjes te pauzeren als je een zakje chips gaat scoren. Anders raak je wel de draad kwijt.

Recensie: House of the Dragon