Recensie: Destroyer In Destroyer gaat detective Erin Bell achter de leider van een oude drugsbende aan. Deze man kent ze, omdat ze in het verleden undercover is geweest in de bende. Het vinden van Silas, de drugsbaron, is niet alleen een professionele, maar voor Erin ook een persoonlijke zaak. Allereerst is het duidelijk dat er veel gebruik van make-up en digitale effecten is gemaakt. De personages zitten zowel in het heden als in het verleden, en zien er natuurlijk heel anders uit in beide situaties, omdat er wel 30 jaar tussen zit. Omdat het voor de hoofdpersonen niet zulke goede jaren zijn geweest, zien ze er vreselijk uit. Ze zijn snel oud geworden en zien er onverzorgd uit. Het jonger maken van de personages is wel goed gedaan, je ziet niet overduidelijk dat het bewerkt is…