Recensie: Anthem | 2 hartjes

Recensie: Anthem - 2 hartjes

Anthem, een creatie van Electronic Arts en BioWare, dompelt je onder in het leven van een robot. In deze nieuwe online game krijg je een robotpak, superkrachten zoals vliegen en kom je terecht in een verlaten wereld die tot de verbeelding spreekt. Alleen lijkt er van vliegen niet veel sprake te zijn…

Anthem start met een korte intro over de ‘Anthem of Creation’. Een onbekend wezen met gevaarlijke krachten die moeilijk te stoppen is. Het is gebouwd door de zogenaamde Shapers, die spijtig genoeg verdwenen zijn van de planeet. Het enige wat zij achterlieten waren de restanten van hun technologie en niemand weet hoe ze met de Anthem of Creation om moeten gaan. Jarenlang kon de stad en de Anthem min of meer onder controle gehouden worden. Natuurlijk, zoals verwacht, zijn er wel enkele vijanden die de volledige macht willen hebben over het enorme wezen. Dit gebeurt bij de laatste aanval oftewel ‘The Battle of Freemark’. Een man, genaamd Dominion, valt de stad aan en doet een poging om de Anthem te beheersen. Je speelt doorheen de game als een Freelancer, een robotsoldaat die de mensheid hoort te beschermen en dus ook tegen de overname van de Anthem. Er is met andere woorden wel een verhaal maar met weinig diepgang en die zeer moeilijk te volgen is. Het verhaal is slordig, ongeloofwaardig en bovendien wordt er heel de tijd met bizarre woorden gegooid. Er is geen uitleg van hoe de wereld werkt, wat de achtergebleven technologie is en wat het doel van de game is. Je krijgt wel instructies maar uiteindelijk heb je geen idee wat er aan de hand is of waarom je deze instructies zelfs moet uitvoeren. Met andere woorden: er is helemaal geen rode draad in het verhaal.

Zoals gezegd is Anthem een online game maar dit levert meer nadelen dan voordelen op. Ten eerste heb je amper het gevoel dat je online speelt of wat hier daadwerkelijk het nut van is. Sommige missies moet je zelfs helemaal niet online spelen. Het is wel handig om andere teamspelers mee te nemen op een missie maar dit geeft geen meerwaarde aan de game. Of dit nu echte mensen zijn of door de computer gecreëerde personen, dit blijft toch hetzelfde. Er is bijvoorbeeld geen manier om te communiceren met het team en iedereen lijkt daarbij ook zijn eigen zin te doen. Dit zorgt voor onhandige situaties en het gevoel dat je er toch maar alleen voor staat. Wanneer je bijvoorbeeld doodgaat, kan je niet altijd respawnen. Het enige wat je kan doen is gewoon hopen dat een teamspeler je komt redden.

Bovendien kun je tijdens de hele game niet opslaan, waardoor je verplicht bent lange missies in één ruk uit te spelen. De game is dus niet gemaakt voor mensen die even graag tussendoor spelen. Anthem zou een stuk interessanter geweest zijn als online spelen gewoon een optie was geweest en niet verplicht.

Het meest verschrikkelijke onderdeel aan de game zijn de laadtijden. Na de intro en de eerste missie kom je plots terecht bij het beginscherm en een lange wachttijd. Reken bij deze wachttijd op een gemiddelde van 21 uren (!) terwijl je nodeloos met je vingers zit te draaien. Logischerwijze speel je dan een andere game tussendoor maar dit is niet mogelijk. Anthem mag niet afgesloten worden want anders laad de game niet. Wie dus tijd zat heeft, kan 21 uur naar een scherm zitten staren. Erg spannend zeg.

Alsof dit al niet erg genoeg is, blijft soms het laadscherm vaststeken. De enige oplossing is dan om de game te resetten maar dan ben je ook je voortgang kwijt. Daarnaast is dit niet het enige laadscherm. Pakweg om de zoveel minuten spelen kun je weer een nieuw laadscherm verwachten. Om het kort te zeggen: Anthem is een game, maar veel gamen komt er niet aan te pas. Je bent meer bezig met problemen op te lossen dan te spelen. De nachtmerrie van elke gamer.

Wie uiteindelijk geduld heeft, kan beginnen aan het echte verhaal. Als Freelancer krijg je contracten aangeboden om geld te verdienen. De ene keer is dit om iemand te gaan redden, de andere keer een stuk technologie weer in te gang zetten. Dit lijkt leuk maar is in werkelijkheid is het zeer repetitief. Tijdens elke missie sturen ze steeds dezelfde vijanden op je af in dezelfde volgorde. Het enige wat je dus echt doet is vijanden verslaan, een beetje vliegen, weer vijanden verslaan. Na enkele uren wordt dit gewoonweg saai.

Na al deze nadelen is er nog een belangrijk probleem te melden: de game zit vol bugs. De ene keer gaat er een deur niet open, de andere keer blijft je personage weer ergens vaststeken. Om de missie dan alsnog te kunnen halen moet je deze herstarten. Weer een heleboel voortgang die je kwijt bent en een laadscherm waar je eindeloos naar kan staren.

Electronic Arts heeft simpelweg geen moeite in de game gestoken en dit valt zeer duidelijk op. Het enige echte positieve aan Anthem is de mooie omgeving. Het heeft iets post-apocalyptisch gemixt met een ruwe natuur. De steden zelf doen denken aan die van Star Wars. Overal zijn verloren apparaten te vinden die tot de verbeelding spreken. Daarnaast kun je met je robotpak vliegen waardoor je van bovenaf kunt genieten. Geen lange, nutteloze reizen naar missies maar even snel vliegen en je bent op je bestemming. Dit gaat soepel en is wel onbeschrijfelijk leuk. Wie bovendien geen zin heeft in missies, kan vrij rondvliegen in de wereld om bijvoorbeeld materiaal te verzamelen.

Anthem is dus een online game die we eigenlijk niet eens een game kunnen noemen. Het is veel te vroeg uitgegeven en er is nog belachelijk veel werk aan. Electronic Arts probeert zo weinig mogelijk kwaliteit te geven aan veel te dure prijzen. Het is bovendien een online game wat betekent dat je, buiten de game, je dus ook een online abonnement nodig hebt. Wat al heel snel kan oplopen. Het enige leuke aspect is de vormgeving van de wereld maar daar blijft het dan ook bij. Volgende keer beter Electronic Arts.