Recensie: The Outer Worlds | 4 hartjes

Recensie: The Outer Worlds | 4 hartjes

Private Division kwam in 2019 al met The Outer Worlds maar de game is vanaf nu ook beschikbaar voor de Nintendo Switch! De game toont je een alternatieve toekomst van de Verenigde Staten in 2355. Het hele economische systeem is gefaald, mensen lijden honger en de wereld staat op de rand van verval. Het is aan jou om de planeet te redden door slimme en tactische beslissingen te maken!

The Outer Worlds start met een campagne over de toekomst. Als speler heb je de kans om jezelf te laten invriezen en zeventig jaar later weer wakker te worden tussen de sterren. Net zoals de campagne belooft, landt een ruimteschip met alle lichamen op een groot ruimtestation. Hier krijg je de optie om je te specialiseren in bepaalde onderdelen die later van pas kunnen komen in de game, namelijk intelligentie, personaliteit en lichamelijke vaardigheden. Dit alles gebeurt onder het toeziend oog van Phineas Vernon Welles, een man die gezocht wordt voor criminele feiten tegen de 'kolonie', een groep van mensen ergens op de rand van het universum. Al snel gaat er tijdens het hele proces iets mis en weet Phineas alleen jou wakker te krijgen na ingevroren te zijn. Voor je het goed en wel beseft stuurt hij je naar een vreemde plaats genaamd Emerald Vale (dat eigenlijk de Verenigde Staten is). Op deze planeet zitten we in een typisch kapitalistisch systeem of 'monopolie' waarbij alle grote bedrijven in handen zijn van de rijkere klasse. Dit komt omdat de Amerikaanse president William McKinley nooit vermoord werd en hij dus nooit werd opgevolgd door Theodore Roosevelt. Wie de geschiedenis kent, weet dat Roosevelt bezig was met het afbreken van de monopolies van grote oliebedrijven. Zo kon er weer concurrentie zijn van kleinere bedrijfjes en had iedereen weer een kans om mee te doen met handelen. The Outer Worlds toont een wereld waarin het misschien helemaal anders was afgelopen en de monopolies zouden zijn blijven voortbestaan.

Het centrale idee in The Outer Worlds is dat je als speler de vrijheid hebt om eigen keuzes te maken. Zo zijn er meerdere doelen en verhaallijnen waaruit je kan kiezen. Je kan dus beslissen om de hoofdmissie te doen maar er zijn ook aparte leuke taken om uit te voeren. In het begin van de game help je bijvoorbeeld arbeiders die zijn weggelopen uit een fabriek en een eigen stad hebben gesticht een paar meter verderop. Natuurlijk laat de fabrieksbaas dit niet toe en probeert de stad op elke manier te saboteren. Aan jou om hier een stokje voor te steken. Dit doe je door stiekem de powergenerator van het bedrijf te stelen en deze te gebruiken voor je eigen gevonden ruimteschip. Maar, en dit is het leuke aan de game, je kan ook kiezen om net de bedrijfsleider te helpen en de powergenerator van het dorp te stelen. De keuzevrijheid in The Outer Worlds is enorm. De verhaallijnen zijn over heel de game uniek en tonen niet alleen een mogelijke 'toekomst' maar leren je dus gek genoeg ook iets van het verleden. Want ook hier schijnt dus het idee weer door van de arme fabrieksarbeiders die werken voor grote bedrijfsmagnaten. Alles draait rond de kritiek op onze kapitalistische wereld. Elk figuur heeft een honger naar geld en rijkdom. Daarnaast heb je een onderdeel 'dialog'. Je krijgt in elke conversatie de mogelijkheid om een bepaald antwoord te geven op een vraag van zo een figuur. Zo kan je beslissen om de waarheid te vertellen of staalhard te liegen. Dit heeft invloed op de manier waarop je speelt en hoe de verhaallijn loopt. Die vrijheid maakt de game des te leuker. Maar verwacht van The Outer Worlds geen open wereldgame. Je krijgt nog steeds laadschermen en moet vaak gebruik maken van fast travel-punten

De gameplay op zich is ook fijn. Je werkt je een weg doorheen de vreemde wereld met een keuze uit verschillende soorten wapens. Het is bovendien mogelijk om zelf een moeilijkheidsgraad te kiezen. Zo is er een heel makkelijke optie om volop te kunnen genieten van de verhaallijn en minder te moeten omkijken naar vijanden. Want het gaat niet altijd vlot om rivalen te spotten.  Zo loop je af en toe in een hinderlaag omdat een vijand vaak op een gewone burger lijkt. Maar op zich is het spel vrij simpel. Meestal lopen de vijanden maar rond in kleine groepjes en wordt het spel pas echt interessant op een hogere moeilijkheidsgraad. Het is ook mogelijk om een vriend bij je zijde te hebben. Dit is vrij handig wanneer je tegenstanders massaal in de aanval gaan. Zo leer je bijvoorbeeld Parvati kennen, een arm meisje dat werkt voor een gemene fabrieksbaas en met plezier met jou op stap gaat om even aan de realiteit te kunnen ontsnappen. Zij helpt jou om vijanden neer te halen maar zorgt ook af en toe voor leuke conversaties. Deze personages dragen ook bij aan de verhaallijn en geven je zelfs extra taken om je bezig te houden.

The Outer Worlds was al uitgebracht in 2019 op pc, Xbox en PlayStation. Dit jaar is de game uitgekomen op de Nintendo Switch. Maar een groot nadeel hierbij is dat de graphics een stuk slechter zijn. The Outer Worlds moest natuurlijk aangepast worden om speelbaar te zijn op een draagbare console. Alleen is het resultaat hiervan niet zo mooi. De wereld ziet er constant uit alsof je probeert door een glazen bol te kijken. Het beeldmateriaal in de game is vaag en de figuren komen vrij houterig over. Dit is echt wel een heel storend punt en maakt The Outer Worlds een stuk minder leuk. Zo kun je moeilijker vijanden herkennen omdat ze op een verre afstand amper zichtbaar zijn. Het is dus aangeraden om de game eerder aan te kopen op de andere consoles die wel gemaakt zijn om het spel deftig te kunnen draaien.

The Outer Worlds heeft dus een geweldige verhaallijn. Je speelt in de toekomst maar leert meer over het wereldbeeld in het verleden. Tegelijkertijd toont het hoe de wereld er mogelijk zou hebben uitgezien als Roosevelt niet had ingegrepen. De gameplay zelf is leuk en heeft alles weg van een typische RPG met de nodige actie. Private Division heeft dus een mooie en unieke game neergezet. Maar het grootste nadeel zijn de graphics. Het is aangeraden The Outer Worlds niet voor de Nintendo Switch te kopen maar eerder voor de andere consoles of pc. Zo komt het beeld veel beter tot zijn uiting en kan je volop genieten van elk detail.

Recensie: The Outer Worlds | 4 hartjes

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen