Recensie: Gamestudio | 3 hartjes

Recensie: Gamestudio | 3 hartjes

Het is alweer een tijdje geleden dat Nintendo iets nieuws uitbracht met ingenieuze en wetenschappelijke spelletjes zoals Nintendo Labo. Door het bouwen en creëren met karton ontstonden er unieke manieren van spelen. Zo stond alles in relatie tot je Switch en waren er nieuwe manieren om te gamen. Dit was vooral gericht op kinderen als doelpubliek en nu tracht Nintendo hetzelfde te doen met Gamestudio, een spelletje waarin je zelf kan ontdekken hoe games in elkaar zitten. Alleen is dit veel moeilijker dan op het eerste zicht lijkt.  

Gamestudio begint met een zeer grappige intro. Je moet als speler een appel proberen te pakken, maar dit lukt niet omdat het figuurtje nog niet geprogrammeerd is. De nieuwe game van Nintendo draait dan ook vooral rond programmeren en het opbouwen van leuke minigames. Natuurlijk doe je dit niet alleen maar met Bob en Alice, een vreemd maar praatgraag duo. Alice is een lopende bibliotheek en legt uit wat knopixen betekenen. Er zijn verschillende soorten knopixen die telkens een eigen functie hebben. Deze moeten met elkaar verbonden worden om ervoor te zorgen dat je zelfgemaakte game werkt. Dit gaat van het bewegen van figuurtjes tot het maken van een achtergrond. Aan letterlijk alles wordt gedacht. Bob legt je dan weer stap voor stap uit hoe je aan de slag kan gaan met de knopixen om een spelletje te creëren. Het is de bedoeling dat je alles met elkaar verbindt zodat alle elementen in de game met elkaar samenwerken. Zo moet je rekening houden met grootte, tijd en snelheid. Als je een verkeerde verbinding maakt, zal dit gevolgen hebben voor de manier waarop je spelletje is opgebouwd.  

Gamestudio kan in eerste instantie zeer overweldigend overkomen. Er zijn gelukkig twee opties. Je kan ervoor kiezen om spelletjes te creëren samen met Bob of zelf aan de slag gaan. In het begin is het zeer aangeraden om onder begeleiding te spelen. Het lijkt dan ook alsof er duizenden knopixen zijn die op de meest gekke manieren verbonden kunnen worden. Daarom leer je eerst al bestaande spelletjes te maken in verschillende stappen. Dit gaat van tikkertje tot autoraces. Maar verwacht nu geen enorme lijst aan spelletjes want het is de bedoeling dat je er uiteindelijk zelf eentje verzint en opbouwt. Tussendoor zullen Alice en Bob wel je kennis testen en moet je kleine stappen zelfstandig programmeren. Zo kan je je kennis testen voordat je kan starten met programmeren van het volgende spelletje. Dit is handig en een fijn geheugensteuntje want er zijn eindeloos veel knopixen.  

Deze game is echt bedoeld voor mensen die een eerste inleiding willen tot de wereld van programmeren. Het lijkt dan ook vooral gericht op jonge kinderen maar daarvoor is het misschien net iets te ingewikkeld. Spelletjes opbouwen doe je niet zomaar en het kost enige vaardigheid om te onthouden welke stappen je moet volgen en uit te zoeken wat er fout loopt. Je kan nu eenmaal verregaand programmeren en objecten verwoestbaar of verplaatsbaar maken. Dit gaat van appels tot figuurtjes maar ook zeer simpele objecten zoals balken. Hierbij kan er dus veel mislopen en voor kinderen is dit wel wat abstract. De uitleg van Bob en Alice is dan misschien wel zeer gedetailleerd maar dit maakt Gamestudio niet direct bedoeld voor kinderen. De grote vraag is dan ook of de game wel zo gemakkelijk is als het lijkt. Nintendo adverteert de game als iets super simplistisch maar in werkelijkheid is het veel zoeken en puzzelen. Net zoals programmeren in het echt is, maar dit maakt het net iets te realistisch.   

In totaal zijn er dus zeven spelletjes te maken samen met Bob en Alice en daarna zal je op eigen benen moeten staan. Alleen is dit iets gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je moet al creatief genoeg zijn om zelf een spelletje te verzinnen, laat staan er eentje vanaf nul te programmeren. Toch zijn de spelletjes voorgeschoteld door Nintendo zeker wel leuk om te proberen. Hiermee ben je enkele uurtjes zoet en de intro is zeker niet al te moeilijk. Maar vanaf dan lijkt Gamestudio wel uitgespeeld en zeker als je zelf niet echt een goed geheugen hebt. Het is dan ook moeilijk om alle knoppen en functies uit elkaar te houden.  

Bovendien blijft alles in Gamestudio nogal standaard. Het spel mag dan wel ingewikkeld zijn, op vlak van ontwerpen blijft het zeer beperkt. Je kan je figuurtje enkel een andere kleur geven, maar de vorm blijft hetzelfde. Daarnaast krijg je ook een standaard bibliotheek met voorwerpen zoals appels en kan je dus niet zo makkelijk zelf voorwerpen verzinnen en toevoegen. Gamestudio wordt dus wel gepromoot als een creatieve game maar heeft toch zijn eigen beperkingen.  

Voor de gamers die het niet zien zitten om zelf iets te ontwerpen is er nog wel een online optie. Alleen heeft dit ook verschillende nadelen. Je kan niet zomaar gebruik maken van de creaties van anderen want hiervoor moet je een code delen. Als speler moet je dus vooral op je eigen oordeel verdergaan en zelf zoveel mogelijk zien te creëren. Gamestudio is dus enkel interessant als je genoeg vrienden hebt met een programmeerachtergrond.  

Gamestudio is met andere woorden een geweldige game als je geïnteresseerd bent in hoe de gamewereld zelf werkt. Velen dromen dan ook van een carrière binnen deze wereld en dit gaat natuurlijk niet zonder een beginnerscursus programmeren. Maar de game is moeilijker dan op het eerste zicht lijkt. De intro en de zeven spelletjes zijn wel gericht op kinderen als doelpubliek, maar zelf een spelletje programmeren is zeer ingewikkeld. Een fout is snel gemaakt en niet zo makkelijk op te lossen zonder verregaande kennis van de game. Als je dus zelf niet creatief genoeg bent om een spelletje te programmeren, dan is Gamestudio waarschijnlijk niets voor jou. Op zich is de hulp van Bob en Alice zeker wel gedetailleerd en zijn de spelletjes leuk maar daar stopt het een beetje. Er zijn gewoon te veel knopixen en andere elementen waaraan je als speler moet denken. Daarnaast kan je niet genieten van een echte ontwerpoptie en blijft online spelen beperkt.  

Recensie: Gamestudio | 3 hartjes