Recensie: Lost in Random | 4 hartjes

Wat als je toekomst zou afhangen van een dobbelsteen? Dit is de harde realiteit in de wereld van Lost in Random, gecreëerd door een samenwerking van Electronic Arts en Zoink. De game is één groot spelbord en jij bent de pion die zich zal moeten losbreken van de spelregels.

Lost in Random gaat over de schattige zusjes Odd en Even. Zoals de namen al verklappen, draait alles in het spel rond cijfers en dobbelstenen. Wanneer een kind de leeftijd van twaalf bereikt, moet hij of zij met een allesbepalende dobbelsteen gooien. Deze wet werd opgesteld door de Queen of Random, die nu ook een bezoekje brengt aan de woonplaats van de zusjes. Odd is juist twaalf geworden en haar lot zal worden bepaald door het cijfer dat ze smijt. Er zijn zes steden in the Kingdom of Random en dus zes opties waar Odd misschien terecht zal komen. De ene plaats al wat beter dan de andere. De zusjes willen natuurlijk niet van elkaar gescheiden worden, ook al leven ze in het armste deel van de wereld. In eerste instantie smijt Odd een één, wat betekent dat ze bij haar familie mag blijven. Maar de Queen gooit al snel roet in het eten door de dobbelsteen te laten kantelen naar een zes. Odd zal voor de rest van haar leven aan het hof moeten wonen. Dit is de laatste keer dat de twee elkaar zien. Alleen kan Eve het vertrek van haar oudere zusje niet verkroppen en krijgt ze verschrikkelijke nachtmerries over haar lot. Ze vertrekt zelf op avontuur en ontdekt al snel dat alles in the Kingdom of Random veel ingewikkelder is dan het op het eerste zicht lijkt.

Je speelt in Lost in Random als Even die op zoek gaat naar Odd. Alleen is dit avontuur toch gevaarlijker dan het lijkt. Monsters en andere vijanden komen op je pad terecht die de weg naar Odd versperren. Gelukkig kan je rekenen op Dicey, een magische dobbelsteen die Even kan gebruiken in gevechten. Het verhaal op zich al is heel origineel, maar de strijd is nog veel beter. Je speelt niet gewoon standaard met hetzelfde wapen, maar wél met een boek kaarten. In het begin van elk gevecht is het de bedoeling dat je kracht opbouwt om deze kaarten te kunnen gebruiken. Hoe meer je verzamelt, hoe meer kaarten Dicey kan bieden. Ben je tevreden met de opties, dan gooi je de dobbelsteen en krijg je toegang tot verschillende aanvallen. Dit kan een simpel zwaard zijn, maar ook een bom of schild. Afhankelijk van de vijand en van geluk, moet je de juiste keuzes maken. Want wanneer het gevecht is gestart, ben je nog redelijk hulpeloos. Maar eenmaal Dicey aan kracht wint, lijken de kansen te keren. De gameplay van Lost in Random is met andere woorden zeer verfrissend. Je hebt als speler constant het gevoel dat je deelneemt aan een gezelschapsspel, maar dan veel interessanter. Alles hangt dan ook af van 'random' kaarten en een dobbelsteen.

Het is door de game heen de bedoeling dat je zoveel mogelijk van deze kaarten verzameld (door ze te kopen via muntjes) om zo je collectie aanvallen te vergroten. Op den duur heb je wel overdreven veel kaarten en weinig plaats om al je favorieten te kunnen gebruiken. Dit laatste maakt het natuurlijk wel uitdagender om te spelen. Dit leidt tot een enorme keuzestress want de kaarten brengen je uiteindelijk naar de overwinning. Kies dus grondig op voorhand welke kaarten je meeneemt in de strijd.

Het tweede verrassende aan de game zijn de keuzeopties in dialogen. Even praat misschien niet echt hardop, maar de karakters reageren wel op verschillende manieren. Zo kom je onderweg unieke verhalen tegen die het spel meer diepgang geven. Elk beetje informatie schetst een beter beeld van the Kingdom of Random en de banale figuren die er wonen. Aarzel dus niet om iemand aan te spreken. Niet alle inwoners zijn even duidelijk (en soms ook gewoon eng om naar te kijken), maar ze vertellen wel leuke verhalen. Lost in Random is dus vooral een game die beheerst wordt door twee elementen: gevechten en dialogen.

Maar daar zit ook een beetje het probleem. Lost in Random kent weinig afwisseling tussen beiden. De gevechten mogen dan wel vernieuwend zijn, toch zijn ze niet extreem moeilijk. Eenmaal je het systeem onder de knie hebt, lijkt alles wel vanzelf te gaan. Vaak is het ook het geval dat je meerdere keren achter elkaar het moet opnemen tegen robots en andere bizarre monsters. Er is zelden sprake van een adempauze. Dit is een probleem als je plots kaarten wilt wisselen of gewoon even wilt genieten van de omgeving. Daarnaast lijkt Lost in Random af en toe gevuld met scènes die nietszeggend zijn of het verhaal net veel ingewikkelder maken dan nodig is.

Gelukkig worden deze nadelen een beetje goed gemaakt door de sfeer. De vormgeving van Lost in Random is op zijn zachtst gezegd speciaal te noemen. Het doet een beetje denken aan de donkere tijden van de industrialisatie. De steden zijn vies, bruin en erg hoekig. Er leven zowel monsters als mensen en het is er steevast nacht. De game heeft dus een horrorachtig kantje en je weet nooit wat er in het donker naar je zit te loeren. De stijl en vormgeving blijven doorheen het spel praktisch hetzelfde. Alleen is het niet altijd handig als je de weg niet weet. De zes steden bestaan telkens uit smalle steegjes die uitkomen op meerdere splitsingen. Soms is het gokken om de juiste weg te kiezen en het verhaal verder te kunnen spelen.

Lost in Random combineert verschillende leuke elementen tot een fantastische game: verrassende verhalen, geweldige gevechten en een bizarre vormgeving. De game is een pareltje tussen alle andere spellen die er tegenwoordig op de markt zijn. De overwinning wordt bepaald door geluk en de gekozen kaarten, wat de gameplay uniek maakt. Daarnaast zit het verhaal vol met metaforen en denk je steeds dieper na of alles in de echte wereld wel zo fair is. Wat als onze wereld bepaald was door een magische dobbelsteen? Vragen waar je misschien geen antwoord op krijgt, maar entertainment is wel verzekerd. Heb je nog een klein budget en wat tijd om te gamen, dan is Lost in Random zeker een aanrader.