Column: Sterrenkok voor een dag

Al vanaf begin december is het een hoofdbreker: wat zet ik met Kerst eens op tafel? Want met Kerst moet het speciaal zijn, haute cuisine, op z'n minst! Als je er niet minimaal een halve dag zwetend voor door de Appie hebt gerend, hinkstapspringend over hordes nog erger zwetende mensen, als een losgeslagen kalkoen medewerkers aanklampend voor tonkaboon, verjus of eikhaas, dan mag het geen 'Kerstdiner' heten.

Dus toen ik vorige week de bekendmaking van de Michelinsterren zag, dacht ik: Iris, pak je kans. Die driesterrenrestaurants met hun exclusieve menu's zijn uitstekend studiemateriaal. Dit jaar ga je het helemaal anders doen. En ik zweer jullie: nog nooit eerder heb ik zo'n boost van culinair zelfvertrouwen gehad dan toen ik de menukaarten bekeek van enkele sterrenkoks.



Net mensen
'Gebakken coquille op een bedje van parelgort', 'kalfshaas in een jasje van filodeeg', 'degustatietrio met crescendo smaken'. (Bedjes, jasjes, triootjes: het zijn net mensen, die ingrediënten. Zodra je dat beseft ben je er een stuk minder bang voor). Opvallend was ook het veelvuldig gebruik van Franse termen: 'croustillant', 'consommé' en 'crémeux', waar ook gewoon 'koekje', 'soepje' of 'papje' had kunnen staan. Het geeft direct zo'n gevoel alsof je in de zevende hemel dineert. Ook snap ik nu waarom men altijd 'foie gras' op het menu zet en nooit 'geprakte lever van gemartelde gans'. Handige lessen, even noteren.

Blind bakken
Natuurlijk, we hebben het wel over chef-koks van topniveau. Voor een leek zijn sommige omschrijvingen dan ook erg hoog gegrepen. 'Op de huid gegrild' bijvoorbeeld. Waarom op je huid? Ik dacht dat ze daar een grill voor hadden uitgevonden? 'Vergeten groente': zit die er dan wel of niet bij? 'Driedubbel getrokken bouillon': ging het de eerste twee keer niet goed, of zo? En dan zo'n 'blind gebakken quiche': het lijkt me toch handiger om gewoon je ogen open te houden tijdens het koken. Dus nu hoor ik jullie denken: Iris, hoe ga je daar dan mee om? No worries, mensen! There ain't no problem that Google can't fix.

Houd moed
Wat ik dus wil zeggen: die menukaarten geven niet alleen inspiratie, maar ook moed. Ik ga de uitdaging aan! Ik word een sterrenkok! Ik heb menu's bestudeerd, ik zit in de juist flow en mijn middelbareschoolfrans is heel aardig. Deze Kerst verras – wat zeg ik: verbaas! – ik iedereen met mijn Michelinsterrenwaardige kookkunsten. Heb ik geoefend? Nee. Ben ik stressbestendig? Nee. Heb ik een plan? Nou en of!

Muziek
Voordat ik mijn geniale plan onthul, nog even een mededeling voor alle Albert Heijn medewerkers: kom maar van die beademing af, deze Kerst zullen jullie geen kind aan me hebben. Ik weet perfect wat ik moet hebben en waar het ligt.
En voor jullie, de rest, zou ik geheel in stijl willen zeggen: c'est le ton qui fait la musique. Deze Kerst serveer ik Bla du Bla in een sausje van Franse woorden, gefinaliseerd met opgewarmde poeha.
Het kostte me een paar avondjes menukaarten bestuderen, maar dan heb je ook wat. Wij eten deze Kerst Vergeten groente op een bedje van geblendeerde nachtschade, gegarneerd met een rouleau van authentiek varkensvlees, cuit dans son propre boyau. Want wie wordt er nu niet blij van hutspot met rookworst?